YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/238
KARAR NO : 2017/258
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-238 2017/258 2013/283682
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.05.2013
Sayısı : 838-503
Kasten yaralama, hakaret, tehdit ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, sanığın tehdit suçundan beraatine, kasten yaralama, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan ise mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesince 21.10.2015 gün ve 7601-29114 sayı ile;
“Dava konusu eylemin iddianamede belirlenen yasal niteliğine ve uygulanması öngörülen yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.01.2016 gün ve 27888-926 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, Yargıtay Başkanlar Kurulunun 2014/155-191 sayılı ‘kesinleşmeyen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararla birlikte başka bir mahkumiyet hükmü temyiz incelemesine tabi olduğunda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ şeklindeki kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 17.05.2017 gün ve 2605-5623 sayı ile;
“Katılan … vekilinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre tehdit suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği, ayrıca görevsizlik kararına esas alınan 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik hükme ilişkin nitelik itibariyle itiraz hakkı da bulunmadığı anlaşılmakla;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre; katılan vekilinin temyiz dilekçesinde yer alan; “Müvekkilim …, davalı tarafından ateşli silah ile yaralanmış, tehdit ve hakarete maruz kalmıştır. Gerekçeli kararda belirtildiği üzere, her ne kadar davalı üzerine atılı yaralama, ruhsatsız ateşli silahlarla mermileri satın alma veya taşıma veya bulundurma, sesli yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçlarından bu suçları sabit görülerek ceza almışsada sanık hakkında HAGB uygulanması ve bu temyiz yolunun kapalı oluşu, özellikle yaralama fiili öncesi davalının faceoaofc üzerinden attığı ‘dost görünüp de arkamdan vuran insanlar, size sesleniyorum, hesap çok yakın haberiniz olsun’ ve eylem yapıldıktan sonra müvekkilin telefonuna gönderdiği ‘yarın da kafasına sıkacağım’, ‘ az bile yaptım yarın olsun kafasından da vuracağım’ tehdit mesajlarına rağmen, yerel mahkemece sanık üzerine atılı tehdit suçlamasından hakkında beraat hükmü kurulması, toplum içerisinde infial uyandıracak şekilde eylemin gerçekleşmiş olması dikkate alındığında verilen kararın adil bir hüküm olmadığı kanaatindeyiz” şeklindeki anlatımlar göz önüne alındığında; kasten yaralama, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararları temyiz ettiğine dair bir anlatımın olmadığı, sanık hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
11.02.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekilinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm sanık hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüdür. Bu nedenle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20.01.2016 gün ve 27888-926 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.