Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/233 E. 2017/253 K. 13.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/233
KARAR NO : 2017/253
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-233 2017/253 2016/76299

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 16.10.2015
Sayısı : 286-501

Sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçları ile katılan sanık … hakkında yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesince 06.03.2013 gün ve 138-94 sayı ile aynı suçlardan mahkûmiyet kararı verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık ve sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 13.05.2015 gün ve 38489-17108 sayı ile;
“Sanık … hakkında katılan … ve müşteki Mustafa Akbulut’a karşı hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarları, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafii ve katılan … vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak reddine,
2) Sanıklar Ayhan Tokmak ve … hakkında müşteki …’e karşı kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar Ayhan Tokmak ve … müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak onanmasına,
3 ) Sanık … hakkında katılan …’a karşı tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Oluş, kabul ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eylemini katılanlar … ve Ayhan Tokmak’tan kaynaklanan haksız eylemler neticesinde gerçekleştirdiği gözetilerek, sanık hakkında TCK’nın 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık hakkında katılan …’a karşı hakaret suçundan kurulan hükümde ‘Sanığın geçmişi, fiilden sonraki ve kovuşturma evresindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki etkileri lehine takdiri indirim sebebi kabul edilerek’ TCK’nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim yapıldığı halde, sanık hakkında katılan …’a karşı tehdit suçundan kurulan hükümde ise, ‘Daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanığın denetim süresini iyi halli geçirmediği ve şartları oluşmadığı gerekçesiyle takdiri indirim maddesinin uygulanmasına yer olmadığına’ karar verilmek suretiyle, çelişki oluşturacak biçimde ve yerinde olmayan gerekçelerle tehdit suçu yönünden TCK’nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması,” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesince 16.10.2015 gün ve 286-501 sayı ile; sanığın yeniden tehdit suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.05.2016 gün ve 6335-10740 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi daha önceden dosyayı inceleyen Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 08.05.2017 gün ve 12316-5855 sayı ile;
“Sanık hakkında kurulan 06.03.2013 tarih 2012/138 Esas ve 2013/94 Karar sayılı hükmün Dairemizin 13.05.2015 tarih, 2014/38489 Esas ve 2015/17108 Karar sayılı ilamı ile tehdit suçu yönünden bozulduğu, bozma üzerine yapılan yargılama sonucu 16.10.2015 tarih 2015/286 Esas, 2015/501 Karar sayılı ilam ile tehdit suçundan mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve sanık müdafii tarafından tehdit suçundan verilen mahkûmiyete ilişkin kararın temyiz edildiği ve Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 30.05.2016 gün ve 2016/6335 Esas- 2016/10740 Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmakla, iddianame içeriğine, hükümlerin ve temyizin kapsamına, tebliğname tarihine göre, mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasası’nın 14. maddesi ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”
Dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince incelenerek 13.05.2015 gün ve 38489-17108 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan tehdit suçundan kurulan hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 28.03.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 30.05.2016 gün ve 6335-10740 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.