YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/218
KARAR NO : 2017/238
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-218 2017/238 2010/313954
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 13. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 01.04.2010
Sayısı : 47-280
Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesince 26.12.2006 gün ve 266-542 sayı ile aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 13.11.2009 gün ve 17569-13543 sayı ile;
“5237 sayılı TCK’nun 7/2. maddesi gözetilerek; 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik CMK’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının takdir ve değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesince 01.04.2010 gün ve 47-280 sayı ile sanığın 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince 24.11.2014 gün ve 1406-19895 sayı ile;
“6110 sayılı Kanunun 8. maddesiyle 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesi değiştirilerek Dairelerin iş yükünün hafifletilmesi, temyiz incelemesinin daha hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amacıyla Yargıtay’ın 11 olan Ceza Dairesi sayısı 15’e çıkarılmış, yapılan yasal değişiklik sonucu Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı Dairelerin iş bölümüne ilişkin kararı uyarınca daha önce 11. Ceza Dairesinin bakmakta olduğu dolandırıcılık ve emniyeti suistimal suçlarına bakma görevi yeni kurulan 15. Ceza Dairesine verilmiş, yapılan bu iş bölümü sonucunda daha önce temyiz incelemesinden geçip geçmediğine bakılmaksızın aynı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrasındaki ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir’ hükmü gereği anılan suçlara ilişkin dava dosyaları 15. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2012 yılı iş bölümüne ilişkin 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararının 2. maddesinde ise ‘İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edeceği’ kararlaştırılmıştır.
Maddeden de anlaşılacağı üzere; öncelikle 09.02.2012 günlü iş bölümü kararı ile bir daireden alınıp başka bir daireye verilen dava dosyaları yönüyle, kendisinden iş alınan daire iş bölümü tarihi itibarıyla kendisinde bulunan dosyaları işin kendisine verildiği daireye devir edemeyecektir. Bir başka husus ise; 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı iş bölümüyle kendisine iş devredilen daireler bu işlere bakmaya devam edeceklerdir. Bu husus maddede ‘her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler… bakmaya devam edecektir’ cümlesi ile açıkça vurgulanmıştır. Anılan cümlenin devamında yer alan bir dairenin ‘… daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edeceği’ hususu aynı iş bölümünün 1. maddesindeki ‘bu işbölümü, iş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır’ kuralı gereği 09.02.2012 tarihli iş bölümü ile getirildiğinden iş bölümünün yürürlüğe girdiği 01.03.2012 tarihinden sonra bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderilen ve daha sonra daireye gelen dosyaları kapsamaktadır. Aksine bir düşünce gerek iş bölümünün 1. maddesine gerekse 6110 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 2. fıkrasındaki düzenlemeye aykırı olacağı gibi her iş bölümünde dairesi değiştirilen işlere aynı anda birden fazla dairenin bakmaya devam edeceği gibi bir sonuç ortaya çıkacak özellikle usul yönünden bozulan esastan incelenmeyen dosyalarda farklı dairelerden farklı içtihatların verilmesine neden olacak bu husus daireler arasındaki ‘iş bölümü’ kavramını sonuçsuz bırakacaktır. Bu açıklamalar karşısında;
İddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Yasa ile değişik 14 ve geçici 1. maddesinin 2. fıkrasına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 24.04.2017 gün ve 23327-9816 sayı ile;
“İncelenen dosya içeriğine göre; her ne kadar sanık hakkında TCK’nun 155/2. maddesi gereği ‘hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma’ suçundan cezalandırılması talebi ile kamu davası açılmış olsa da, tebliğnamenin 18.11.2012 tarihinde düzenlenmiş olması ve 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirleneceği ayrıca iddianamedeki anlatım ile sevk maddesinin uyumsuz olması durumunda anlatıma itibar edilmesi gerektiği hususları birlikte değerlendirildiğinde, iddianamedeki anlatımın sanığın şikâyetçinin çekmecesinden dosyaları aldığı ve TCK 142. maddesinde yer alan ‘hırsızlık’ suçunun unsurlarını oluşturduğu anlaşıldığından,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirme, temyiz kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 18.05.2017 gün ve 2870-5599 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddeleri arasında çelişki bulunmamasına, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, suç tarihleri ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulunun kararına göre işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 13. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2012 günü yürürlüğe giren ve 28.11.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.” denildikten sonra ikinci maddesinde; “İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada daha önce yerel mahkemece verilen hükmün Yargıtay 11. Ceza Dairesince incelenerek 13.11.2009 gün ve 17569-13543 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 28.11.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 24.11.2014 gün ve 1406-19895 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.