YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/206
KARAR NO : 2017/226
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-206 2017/226 2013/36094
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 16 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 21.05.2012
Sayısı : 433-198
Sanıklar hakkında insan ticareti yapmak, suç işlemek amacıyla örgüt kurmak, fuhuşa teşvik ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince 04.03.2008 gün 132-82 sayılı karar ile sanıklar …, …, …, … ve …’ın insan ticareti yapmak suçundan mahkûmiyetlerine, sanıkların diğer suçlardan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar …, …, …, … ve … müüdafiileri ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 25.06.2009 gün ve 12977-9829 sayı ile;
“1- Sanık … hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip, gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan C.Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi oybirliğiyle onanmasına,
2- Sanıklar …, …, …, … ve … haklarında suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan verilen karara ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanıkların …’ın yönetiminde, …’nın yönlendirmesi ile yurt dışından temin edilen mağdurları fuhuş amaçlı pazarlamak için örgüt kurdukları, …, … ve …’m örgüt içerisinde yer aldıkları, sanık …’ın talimatları doğrultusunda sanık …’ın yabancı bayanlarla yurt dışı bağlantılarını kurup, uçak bileti, yol masraflarını karşılayıp, havaalanından kalacakları yerlere götürmek suretiyle yer temin ettiği, sanıklar … ve …’ın yabancı uyruklu bayanların pazarlanması organizasyonunda yer alıp, ‘müşterilere’ götürülüp-getirilmelerinde örgüt adına hareket ettikleri, sanık …’ın fuhuş amaçlı Türkiye’ye getirilen bayanların Türkiye’de barınmalarını sağlamak amacıyla içerik itibariyle doğru olmayan sahte ikametgah tezkereleri sağlayarak örgüt içinde yer aldığı, sanıklar … ve …’nın liderliğinde kurulan örgütle sanıklar Bekir, Muammer ve İbrahim’in bir araya gelerek tam bir işbirliği, eylemli paylaşım anlayışı içinde hareket ettikleri anlaşılmakla, sanıklar Turgay ve Ramazan’ın örgüt kurma ve yönetme, sanıklar Bekir, Muammer ve İbrahim’in örgüt üyesi olma suçundan dolayı cezalandırılmaları yerine yazılı biçimde beraatlerine karar verilmesi,
3- Sanıklar …, …, …, … ve Mustafa Kaplan haklarında insan ticareti suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesine gelince;
Fuhuş yaptırmak amacıyla kurucu ve üye olarak örgüt faaliyeti çerçevesinde mağdurları temin eden ve fuhuş için aracılık yapan sanıkların eylemlerinin mağdur sayısınca 5237 sayılı TCK.nun 227/2-6 maddesinde yazılı suçu oluşturacağından, mahkemece, hangi sanığın hangi mağdurun fuhuş yapmasına aracılık yaptığı belirlenerek ve mağdure Luibov Trefılovo’ya karşı ise tehdit ve cebirin kullanıldığı da gözetilerek adı geçen mağdure için fuhuşa aracılık ettikleri saptanan sanıklar Turgay ve Ramazan’m TCK’nun 227/4-6 madde ve fıkrası uyarınca cezalandırılmalarının gerekmesi karşısında; onsekiz yaşını bitirmiş mağdurelerin fuhuş maksadıyla fakat kendi rızalarıyla getirildikleri, sanıkların mağdureleri getirmelerinde tehdit, baskı, cebir veya şiddet uygulamadıkları gibi nüfuzu kötüye kullanmak, kandırmak, mağdureler üzerindeki denetim olanaklarından veya çaresizliklerden yararlanılarak rızalarının elde edilmesi öğeleri de bulunmadığı gözetilmeden TCK’nun 80. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmesi,” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince 21.05.2012 gün 433-198 sayı ile sanık … hakkında açılan kamu davalarının düşürülmesine; sanık …’ın atılı suçlardan beraatine; sanık …’nın suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve fuhuşa teşvik suçlarından; sanık …’ın suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan; sanıklar …, …’nun suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma ve fuhuşa teşvik suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar …, …, … ve … müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni iş bölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 13.03.2015 gün ve 7430-3941 sayılı tevdi kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 21.03.2016 gün 24638-5407 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesi’nin 10.02.2015 tarih ve 2015/11380 sayılı kararı ile dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanan eylemlere, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 16. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 22.09.2016 gün ve 3694-4724 sayı ile;
“Sanıklar hakkında düzenlenen iddianame, bozma ilamı ve hükmün içeriğine, temyizin kapsamına, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, temyiz incelemesini yapma görevi daha önce dosyayı esastan inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 28.04.2017 gün ve 11377-4720 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5 ve 7. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (16.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 16 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihi olan 30.06.2014 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir”, denildikten sonra 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin daha önce Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek 25.06.2009 gün ve 12977-9829 sayı ile hükmün bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, bozma kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.04.2017 gün ve 11377-4720 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.