YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/202
KARAR NO : 2017/222
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-202 2017/222 2016/284593

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 19. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 08.02.2016
Sayısı : 11

Reşit olan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoymak suçundan hükümlü …’nin 765 sayılı TCK’nun 429/1, 433 ve 59. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Bingöl Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12.03.1990 gün ve 16-26 sayılı hüküm 03.10.1990 tarihinde kesinleşmiştir.
Hükümlünün 31.12.2015 tarihli dilekçesi ile yasaklanmış hakların geri verilmesi talebi üzerine Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesince 08.02.2016 gün ve 11 değişik iş sayı ile karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 23.06.2016 gün ve 94660652 sayılı yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 19.07.2016 gün ve 284593 sayı ile kanun yararına bozma talebinde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 02.11.2016 gün ve 10033-7556 sayı ile;
“Kanun yararına bozma isteyen ihbarname içeriğine konu uyuşmazlık adli sicil ve arşiv kaydının silinmesine ilişkin olup bu konuyu düzenleyen 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu ile ilgili incelemeyi yapma görevinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 günlü, 2016/1 sayılı kararına göre Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 29.12.2016 gün ve 15177-24140 sayı ile;
“Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın kasten yaralama suçundan almış olduğu mahkûmiyet kaydının 5352 sayılı Adli Sicil Kanununun 14. ve geçici 2. maddeleri gereğince arşive alınmış bulunduğu ve aynı Kanun’un 6290 sayılı Kanun ile değişik 12. maddesi uyarınca arşive alınma koşullarının oluştuğu tarihten itibaren yasaklanmış hakların geri verildiği tarihe göre arşivden silinme süresi hesaplanacağı, somut olayda mahkemesince memnu hakların iadesi talebi üzerine, yasaklanmış haklarının bulunmadığından bahisle karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, sanık hakkındaki mahkûmiyet kararında herhangi bir hak yoksunluğu yer almasa da, adli sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, sanığın cezasının infaz edildiği tarih olan 22.11.1991 tarihinden itibaren 5352 sayılı Adli Sicil Kanununun 13/A maddesinde yer alan 3 yıllık sürenin dolduğu ve sanığın daha sonra yeni bir suç işlemediği anlaşılmakla, mahkemesince yapılacak değerlendirmede sanığın hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararına göre, kanun yararına bozma istemine konu kararın; çocukların cinsel istismarı suçundan verilen mahkûmiyete bağlı kamu haklarından yasaklılık kararının kaldırılması talebi konusunda verilen hükme ilişkin olup inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 14. Ceza Dairesince 03.05.2017 gün ve 476-2398 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 19. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece incelenmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.04.2008 gün ve 53-70 sayılı kararında belirtildiği üzere, 765 sayılı TCK’nun 31. maddesinde düzenlenen müebbeten kamu hizmetlerinden yasaklanmanın, asıl hüküm niteliğindeki beş yıldan fazla ağır hapis cezasına mahkûmiyetin doğal sonucu olarak ortaya çıkan fer’i (ek) bir ceza olması nedeniyle, kanun yararına bozma talebinin incelenmesi açısından görevli dairenin belirlenmesinde reşit olan mağdureyi rızaen kaçırıp alıkoymak suçundan verilen asıl hükmün dikkate alınması gerektiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca ihbarnamenin düzenlendiği 19.07.2016 tarihinde yürürlükte bulunan 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca, bu suçun 5237 sayılı TCK’daki karşılığı olan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını temyizen inceleme görevinin Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından, asıl mahkûmiyete bağlı yasaklanmış hakların geri verilmesi talebine dair karara yönelik temyiz talebinin de Yargıtay 14. Ceza Dairesince incelenmesi gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 19. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 02.11.2016 gün ve 10033-7556 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, kanun yararına bozma incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.