YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/194
KARAR NO : 2017/214
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-194 2017/214 2013/13336

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 21.11.2012
Sayısı : 430-880

Sanık … hakkında kamu malına zarar verme suçu ile hırsızlık suçuna teşebbüsten açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda kamu malına zarar verme suçundan mahkûmiyetine, hırsızlık suçuna teşebbüsten verilen mahkûmiyet hükmünün ise açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 27.10.2014 gün ve 8884-17404 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
22.11.2012 tarihli kararda, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a ve 152/1-a maddeleri gereğince nitelikli hırsızlık ve nitelikli mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiş olmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan hırsızlık suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezasının ise aynı Kanunun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 08.05.2017 gün ve 33756-5196 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına, iddianamedeki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararına, hırsızlık suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik ileri sürülen temyiz isteminin itiraz olarak kabulü ile Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2012 tarihli, 2012/1145 D. iş sayılı kararıyla değerlendirilip reddine karar verilmesine göre, hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesi kapsamında bulunmamasına, aksinin kabulü halinde bile, sanığa yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itiraz, merciince reddine karar verilmek suretiyle kesinleşmiş ise de; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinden, sanık hakkında kurulan her iki hükme yönelik temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 26.03.2014 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “İşbölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren işbölümü değişikliği nedeniyle 15. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nun 151, 152, 153, 161 ve 162. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işlerin 8. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılması ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 27.10.2014 gün ve 8884-17404 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.