YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/193
KARAR NO : 2017/213
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-193 2017/213 2013/96654
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.02.2013
Sayısı : 593-137
Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu her iki suçtan mahkûmiyet kararı verilmiş,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 27.10.2014 gün ve 8771-17284 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
28.02.2013 tarihli kararda, suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b ve 152/1-a maddeleri gereğince nitelikli hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelenmesine konu suçlardan hırsızlık suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nın 6545 sayılı Kanunla değişik 142/1-b maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; kamu malına zarar verme suçunun cezası ile aynı Kanunu’nun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 03.05.2017 gün ve 33219-5009 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 Sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararına göre; sanığa yüklenen temyize konu TCK’nın 142/1-a, 152/1-a maddesinde düzenlenen hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte olan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Öte yandan ilkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
21.03.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede sanığın eyleminin; “Suça sürüklenen çocuk …’ın suç tarihinde Sanayi Camii’ne ait tuvaletin kapısını kırarak içeriden para ve yara bandı aldığı, olay yerinde bekçi tarafından yakalanarak polise teslim edildildiği” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında TCK’nun 153. maddesinde düzenlenen “ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme” suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede ise iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasını gerektiren hırsızlık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03.05.2017 gün ve 33219-5009 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.