YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/174
KARAR NO : 2017/194
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-174 2017/194 2013/184224
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.04.2013
Sayısı : 27-101
Sanıklar … ve … hakkında dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda eylemlerinin hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 14.10.2014 gün ve 3011-16330 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
02.04.2013 tarihli kararda, sanıkların, 5237 sayılı TCK’nun 142/2-a, 53, 58. maddeleri gereğince hırsızlık suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla,
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 20.04.2017 gün ve 32597-4558 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına göre; tebliğname tarihi itibarıyla, Ceza Daireleri arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınacağından, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükme ilişkin temyizi inceleme görevinin 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
26.01.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “…müştekilerin karı koca oldukları, müştekilerin olay günü Paşalı köyünden Avanos ilçe merkezinde bulunan meyve sebze pazarına geldikleri, alışverişten sonra pazardan ayrılırken şüpheli …’nin müştekilerin yanına geldiği, şüpheli Ekrem’in müşteki Niyazi’nin elini öptüğü, hal hatır sorduğu, müşteki Niyazi’nin şüpheli Ekrem’e ‘sen kimsin’ diye sorduğu, şüpheli Ekrem’in de Arçelik bayisinde çalıştığını, babaannesinin öldüğünü, mevlüt duası olduğunu, ‘tanıdığınız fakirler var mı?’ diye sorduğunu, para dağıttığını söylediğini, bunun üzerine müşteki Niyazi’nin Urfa’dan gelecek olan bir akrabası olduğunu ve fakir olduğunu söylemesi üzerine şüpheli Ekrem’in müştekileri kalabalık ortamdan uzaklaştırdığı ve pazar yerinde bulunan bir binanın merdiven dairesi girişine götürdüğü, bu esnada müştekilerin yanına diğer şüpheli …’in de geldiği, Akın’ın cebinden 2000 Lira çıkardığı, müşteki Emine’ye verdiği, parayı verdikten sonra ‘başka yardım yapacak kimse var mı?’ diye sorduğu, müştekilerin de olduğunu söylemesi üzerine cebinden 1000 Lira daha para çıkardığı ve müştekilere verdiği, şüpheli Ekrem’in yukarıda hoca duanın kabul olması için devir yapacağını, değerli bir şey olup olmadığını müştekilere sorduğu, bunun üzerine müşteki …’ın 2 adet altın burma bileziği kolundan çıkararak şüpheli Ekrem’e verdiği, şüphelinin daha önceden müştekiye vermiş olduğu nakit parayı da alarak söz konusu altına ve parayı hocaya okutacağını, devri yaptırıp geleceğini söyleyerek müştekilerin yanından uzaklaşarak üst kata çıktığı, şüpheli Akın’ın ise müştekilerin yanında durduğu, Akın’ın müştekilerden bulundukları yerden çıkmalarını istediği ve müştekilere başka bir ev göstererek ‘bu evde erzak var erzakları buradan alacaksınız’ dediği, müştekilerin şüphelinin belirttiği eve baktıklarında şüpheli Akın’ın da olay yerinden uzaklaştığı…” şeklinde anlatılması karşısında, sanıklar hakkında TCK’nun 158/1-a maddesi uyarınca dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Hükmü temyizen inceleme görevi de; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 14.10.2014 gün ve 3011-16330 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.