YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/171
KARAR NO : 2017/191
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-171 2017/191 2011/380650

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 24.02.2010
Sayısı : 528-77

Menemen Cumhuriyet Başsavcılığının 10.09.2008 gün 1304-620 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında hırsızlık, mala zarar verme suçlarından, Menemen Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2008 gün ve 1323-631 sayılı iddianamesi ile de; sanık … hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davalarının birleştirilmesi suretiyle yapılan yargılama sonucu tüm suçlardan mahkûmiyet kararı verilmiş,
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 01.07.2014 gün 24220-23179 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 25.09.2014 gün ve 16817-15521 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
24.02.2010 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b(142/2-h), 143; 116/4; 142/1-a, 143/1, 35/2; 152/1-a, 53 maddeleri gereğince ‘nitelikli hırsızlık’, ‘işyeri dokunulmazlığının ihlali’; ‘nitelikli hırsızlığa teşebbüs ve nitelikli mala zarar verme’ suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan ‘nitelikli hırsızlık ve teşebbüs’ suçlarının cezaları, temyiz inceleme tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, (142/2-h) maddesinde 5 yıldan 10 yıla kadar 142/1-a maddesinde 3 yıldan 7 yıla kadar hapis; ‘işyeri dokunulmazlığının ihlali’ suçunun cezası aynı Kanunun 116/2-4 maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar hapis, ‘nitelikli mala zarar verme’ suçunun cezası ise aynı Kanunun 152/1-a maddesi uyarınca 1 yıldan 4 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirme temyizin kapsamı ve Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 24.04.2017 gün ve 31120-4582 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirme ile tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre sanığa atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 6545 sayılı Kanun ile değişmesinden önceki 152/1-a maddesinde düzenlenen ‘kamu malına zarar verme’ suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 29.05.2013 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “İşbölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren işbölümü değişikliği nedeniyle 15. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nun 151, 152, 153, 161 ve 162. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işlerin 8. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılması ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 25.09.2014 gün ve 16817-15521 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.