YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/150
KARAR NO : 2017/170
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-150 2017/170 2014/57839

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 14. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 28.10.2013
Sayısı : 401-346

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve fuhuş suçlarından sanık … hakkında açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesince 25.03.2008 gün ve 1384-355 sayı ile; sanığın eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yanında insan ticareti suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle Antalya Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın gönderildiği Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince de 21.07.2008 gün ve 317-314 sayı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan olumsuz görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 24.03.2009 gün ve 1926-3723 sayılı kararı uyarınca Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucunda Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince 03.05.2011 gün ve 203-353 sayı ile; sanığın insan ticareti ve fuhuş suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 17.05.2013 gün ve 8743-7722 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince de 28.10.2013 gün ve 401-346 sayı ile, önceki hükümde direnilerek sanığın fuhuş suçundan mahkûmiyetine, insan ticareti suçu yönünden ise eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine 6763 sayılı Kanun ile değişik CMK’nun 307. maddesi gereği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 14.12.2016 gün ve 336-1697 sayı ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 01.03.2017 gün ve 3-415 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6763 sayılı Kanunun 36 ve 38. maddeleri ve 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’te yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne göre işin incelenmesinin Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 05.04.2017 gün ve 1844-1863 sayı ile;
“İlk derece mahkemesince sanık … hakkında insan ticareti, fuhuş suçlarından kurulan 03.05.2011 tarihli mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesini gerçekleştiren Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 17.05.2013 gün ve 2012/8743 Esas, 2013/7722 sayılı kararıyla bozulmasının ardından mahkemece yapılan yargılama sonucunda kurulan 28.10.2013 günlü kararla sanık hakkında fuhuş suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden Yargıtay bozma ilamına direnilmesine karar verilerek bu suç ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin sanık müdafiince temyiz edilmesi üzerine 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 38. maddesinde yer alan ‘Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir’ şeklindeki amir düzenleme nazara alındığında, anılan direnme kararıyla ilgili inceleme yapma görevinin bozma kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı yerel mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
“(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
…(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” biçiminde Geçici 10. madde eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 9. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 01.03.2017 gün ve 3-415 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.