YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/148
KARAR NO : 2017/168
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-148 2017/168 2012/135912
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 13.03.2012
Sayısı : 36-251
Sanık hakkında 5682 sayılı Kanuna aykırılık ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda 5682 sayılı Kanuna aykırılık suçuna konu eylemin suç olmaktan çıkarılarak kabahat niteliğine dönüştürüldüğü değerlendirilerek idari para cezasına, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçuna konu eylemin ise hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 13.10.2014 gün ve 26149-16217sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmesi karşısında;
13.03.2012 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş olmakla,
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 18.04.2017 gün ve 32552-4419 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına göre; tebliğname tarihi itibariyle, ceza daireleri arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı, iddianamedeki açıklama ile uyumlu sevk maddesine göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 155/2 maddelerinde tanımlanan güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükme ilişkin temyiz inceleme görevinin 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
04.10.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şikâyetçinin 30.01.2009 tarihinde kollukça alınan ifadesinde, Gaziantep ilinde taksi şoförü olduğunu, 29.01.2009 tarihinde durakta bulunduğu sırada, şüphelinin yanına gelerek kendisini Mardin iline 500 Lira karşılığında götürmesini söylediğini, bunun üzerine şüpheli ile birlikte şoförlük yaptığı 27 T 1743 plaka sayılı aracı ile Gaziantep ilinden Mardin iline geldiğini, Mardin iline geldikten sonra Büyük Mardin otelinde kalmak için kayıtlarını yaptırdıkları sırada, şüphelinin araçtan kimliğini alacağını söylemek suretiyle aracın anahtarını istediğini, kendisinin bu nedenden dolayı anahtarı şüpheliye verdiğini, ancak şüpheli tarafından aracının kaçırıldığını, yine şüphelinin kendisine ödemesi gereken 100 Lirayı vermediğini ve şüpheliden şikâyetçi olduğunu beyan ettiği…” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Hükmü temyizen inceleme görevi de; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 18.04.2017 gün ve 32552-4419 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.