YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/144
KARAR NO : 2017/164
KARAR TARİHİ : 13.07.2017
2017/Bşk-144 2017/164 2013/167668
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 21. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 22.03.2013
Sayısı : 350-126
Resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda, Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesince 22.03.2013 gün ve 350-126 sayı ile, sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan beraatine, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 19.01.2015 gün ve 22862-718 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.05.2012 gün ve 2012/Bşk-28 Esas ve 2012/28 Karar sayılı kararında da belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ hükmüne yer verilmiştir.
13.07.2011 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 204/1 maddesi gereğince resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (11.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Yargıtay 21. Ceza Dairesince de 06.04.2017 gün ve 10033-1748 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen 13.08.2012 tarihli iddianame ile TCK’nun 204/1 ve 158/1-f maddelerinden kamu davası açıldığı, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkûmiyetine, nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden ise beraatine dair karar verildiği,sanığın sahtecilik suçu yönünden kararı temyiz ettiği, katılan vekilinin ise dolandırıcılık suçundan beraat kararı verilmesini ve sahtecilik suçundan sanığın cezalandırılmasına dair karar verilmesine rağmen katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemiş olmasını temyiz ettiği anlaşılmakla, 2297 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde yer alan ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davaların en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir.’ hükmü de gözetilerek;
İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Başkanlar Kurulu kararları ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 21. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanığın, hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünü, katılan vekilinin ise 03.05.2015 havale tarihli dilekçesi ile sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
22.11.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla temyiz incelemesine konu suçlardan TCK’nun 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçunun cezası iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası, TCK’nun 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı ise üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olamayacak şekilde adlî para cezası olup, nitelikli dolandırıcılık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 21. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 19.01.2015 gün ve 22862-718 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.