YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/142
KARAR NO : 2017/162
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-142 2017/162 2013/44802

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.12.2011
Sayısı : 516-767

Sanıklar … ve … hakkında tefecilik yapma, dolandırıcılık ve tehdit suçları ile sanık … hakkında dolandırıcılık ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesince 28.12.2011 gün ve 516-767 sayı ile sanık …’nun tefecilik yapmak suçundan mahkûmiyetine; diğer suçlardan sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 16.10.2014 gün ve 4731-9825 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değiştirilmeden önceki 14. maddesinde, ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ hükmü yer almaktadır. Ayrıca ‘Tavsif’in ve buna bağlı olarak görevli dairenin neye göre belirleneceğine ilişkin Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15/07/2009 gün, 2009/7-7, 15/07/2009 gün 2009/8-8, 25/12/2009 gün ve 2009/13-13 sayılı ve benzeri kararlarında da belirtildiği üzere, iddianamedeki anlatım ile sevk maddeleri arasında uyumsuzluk bulunması ve sevk maddelerinin yanılgı sonucu belirlenmesi durumunda görevli dairenin yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekmektedir.
İddianame içeriğine göre özetle ‘Müşteki …’in suç tarihinde bankadan aldığı konut kredisini ödeyememesi nedeniyle paraya ihtiyacının olduğu, tanık …’a giderek durumu anlattığı, …’ın müşteki Halil İbrahim’e şüphelilerden … ile …’nun faiz karşılığı borç para verdiklerini söylediği, bunun üzerine müştekinin şüpheliler Yaşar ve Mehmet’e giderek %20 faiz karşılığı 1000 TL. borç aldığı, aralarındaki anlaşmaya göre aylık 200 TL taksitler halinde borcunu ödemeyi taahhüt ettiği, müştekinin aldığı parayı vadesinde ödeyemediği, şüpheliler Mehmet ve Yaşar’ın müştekinin evine giderek ‘bu borcu ödeyeceksin, çoluk çocuğun işyerimizin önünden geçiyor, evini ve işyerini biliyoruz, sana ve ailene zarar veririz’ diyerek tehdit ettikleri’ iddia edilmiş ve sevk maddesi olarak TCK’nın 106/1, 157/1, 241/1. maddeleri gösterilmiş ise de, tehdit suçundaki niteleme ve anlatımın yağma suçuna ilişkin olduğu ve diğer suçların da bağlantılı olduğu anlaşılmakla, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve yukarıda açıklanan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarında ortaya konan ilkeler doğrultusunda, tesis edilen hükümlerin incelemesini yapmakla görevli dairenin belirlenmesinde, yanlış gösterilen sevk maddelerinin değil vasfı iddianame metninde açıkça anlatılan yağma suçunun dikkate alınması gerektiği ve bu durumda temyiz inceleme görevinin tebliğname tarihine göre Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 23.02.2015 gün ve 14176-36103 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi gereğince, Birinci Başkanlık Kurulunca yapılan ve 22/01/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren İşbölümü Kararında: Dairemiz arşivinde bulunan derdest hırsızlık suçu (TCK 141-147) dosyaları ile TCK’nun 160, 165. maddelerinde yer alan suçlara ilişkin dosyaların tamamının 17. ve 22. Ceza Dairelerine 1/2 oranında paylaştırılarak devredilmesi öngörülmüş olduğundan, adaletli bir paylaşımın yapılabilmesi için tek numaralı dosyaların 17. Ceza Dairesine, çift numaralı dosyaların 22. Ceza Dairesine gönderilmesine, Dairemiz esas kaydının bu şekilde kapatılmasına, yukarıda esas numarası yazılı dosyanın 22. Ceza Dairesine devredilmesine”
Dosyanın devredildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince 08.08.2016 gün ve 17604-11826 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.07.2016 gün ve 263 sayılı Kararı ile, 23.07.2016 gün ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak Yargıtay 22. Ceza Dairesinin kapatılmasına karar verilmiş ve bu karar 05.08.2016 gün ve 29792 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
Kurulun anılan kararının 2. maddesi gereğince kapatılan Yargıtay 22.Ceza Dairesine ait işlerin 1/3 oranında, Yargıtay 2, 13 ve 17. Ceza Dairelerine Uyap Bilişim Sistemi üzerinden sıralı olarak devrine:
Kapatılmasına karar verilen Yargıtay 22. Ceza Dairesinde derdest bulunan 18380 (onsekizbinüçyüzseksen) dosyanın esas numarasına göre sıralı bir şekilde 1/3 oranında 2. Ceza Dairesine devredilmesine,”
Dosyanın devredildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 03.04.2017 gün ve 12013-3734 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirme ile tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, 6110 sayılı Kanun’un geçici 1.maddesinin 2. fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21/01/2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına göre; sanıklara atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 241/1 maddesinde düzenlenen ”tefecilik” suçundan kurulan hükümlere yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca açıklığa kavuşturulması gereken husus, tefecilik yapma, dolandırıcılık ve tehdit suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkin ise de, öncelikle olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerekmektedir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekir.
Dosya kapsamından;
Sanık … ve katılan vekilinin temyizi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından “iddianamedeki anlatımın yağma suçuna ilişkin olduğu ve diğer suçların da bağlantılı olması nedeniyle” temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verildiği, 6. Ceza Dairesince de “Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 2015/1 sayılı işbölümü kararı uyarınca dairenin arşivinde bulunan TCK’nun 141-147. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçları ile TCK’nun 160-165. maddelerinde düzenlenen suçlara ilişkin dosyaların devri öngörüldüğünden” bahisle dosyanın 22. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verildiği, dosyanın gönderildiği 22. Ceza Dairesinin ise “Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.07.2016 gün ve 263 sayılı kararı uyarınca dairenin kapatılması nedeniyle” temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyayı 2. Ceza Dairesine devrettiği, 2. Ceza Dairesince bu kez temyiz incelemesinin 5. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilerek dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen bir karşı görevsizlik kararı olmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözülmesi gereken görev uyuşmazlığı da yoktur.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 16.10.2014 gün ve 4731-9825 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.