YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/131
KARAR NO : 2017/151
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-131 2017/151 2010/150464

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 11.03.2010
Sayısı : 56-96

Sanıklar hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu her iki suçtan mahkûmiyet kararı verilmiş,
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesince 23.09.2013 gün ve 15947-25839 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 22.09.2014 gün ve 25913-15177 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
11.03.2010 tarihli kararlarda, sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a, 116, 152/1-a maddeleri gereğince hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan hırsızlık suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a. maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar; konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezasının anılan kanunun 116/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar; mala zarar verme suçunun cezasının ise, aynı kanunun 152/1-a. maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret oldukları gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 04.04.2017 gün ve 31179-3813 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına, temyiz isteminin içeriğine ve hükmün konusuna göre; sanıklara yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 26.06.2012 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “İşbölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren işbölümü değişikliği nedeniyle 15. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nun 151, 152, 153, 161 ve 162. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işlerin 8. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılması ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 22.09.2014 gün ve 25913-15177 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.