YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/122
KARAR NO : 2017/142
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-122 2017/142 2012/231540

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 13.12.2011
Sayısı : 5-511

Sanık … hakkında hırsızlık ve mala zarar verme, sanıklar …, …, …, … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık …’in mahkûmiyetine, sanıklar …, …, … ve …’ın ise beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanık … ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 23.09.2014 gün ve 31004-15299 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
12.07.2012 tarihli kararda, sanık …’in, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, ve 152/1-a maddeleri gereğince nitelikli hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkûmiyetine, yine sanık … ve diğer sanıklar …, …, …, … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan beraatlerine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli hırsızlık suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde beş yıldan on yıla kadar hapis; kamu malına zarar verme suçunun cezasının aynı Kanunun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis ve nitelikli dolandırıcılık suçunun cezasının yine aynı Kanunun 158/1-f maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 23.03.2017 gün ve 31212-3383 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına göre; tebliğname tarihi itibariyle, ceza daireleri arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı, iddianamede müşteki …’un olay günü işyeri önüne park ettiği 16 HB 285 plakalı aracını saat 16:30 sırasında sol ön kapı camı kırılmış, araç içinde tabanca ruhsatı, 1000 EURO, B sınıfı sürücü belgesi, kredi kartı, anahtarlar ve daha sonra mahkemelerde iptal kararlarına da konu olan, çok sayıda imzalanmış, değişik kişi ve kuruluşlardan alınmış, kimisi cirolu olan çeklerin bulunduğu el çantasının çalındığı, sanık …’in hırsızlık sonucu ele geçirdiği çeklerden ele geçirilen 5 adedini bu yönde kendisi ile birlikte hareket eden diğer sanıklar ile birlikte piyasaya sürdüğü, bu anlamda 4 adet çeki …, … ve … vasıtasıyla 1 adet çeki … ve … vasıtasıyla dolaşıma sokarak bu eylemi gerçekleştirdiği, … dışındaki şüphelilerin de eylemlere asil fail olarak iştirak ettiklerinin iddia edildiği, iddianamedeki açıklama ile uyumlu sevk maddesine göre sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f, 142/1-b, 151/1 sanıklar …, …, …, …, … hakkında 5237 sayılı TCK’nın 158/1-f maddesinde tanımlanan nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükme ilişkin temyiz inceleme görevinin 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 30.10.2013 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede; hırsızlık suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası, mala zarar verme suçunun yaptırımı aynı Kanunun 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası, nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı aynı Kanunun 158/1-f maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup; TCK’nun 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 23.09.2014 gün ve 31004-15299 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.