YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/114
KARAR NO : 2017/134
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-114 2017/134 2012/214200

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.06.2012
Sayısı : 146-571

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda her üç suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 09.06.2014 gün ve 33796-20542 sayı ile;
“Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 31.01.2012 gün ve 2012/478 esas sayılı iddianamesi ile sanığın Emniyet Müdürlüğü ek hizmet binasının giriş kapısı pencere camını kırarak el uzatmak suretiyle kapının iç sürgüsünü açtıktan sonra 5. katta bulunan ve depo olarak kullanılan ahşap kapılı dairelerin asma kilidini kırarak içeri girdiği ve av tüfeği, çekiç, ingiliz anahtarı, araç telefonu ve diğer malzemeleri çaldığı iddia olunması karşısında sanığa atılı mala zarar verme eyleminin sübutu halinde TCK’nun 152/1-a. maddesi kapsamındaki suçu oluşturabileceği bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 23.09.2014 gün ve 15385-15235 sayı ile;
“…05.06.2012 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a, 143, 62, 151/1, 62, 116/4 maddeleri gereğince hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelenmesine konu suçlardan hırsızlık suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 6545 sayılı Kanunla değişik 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası ile aynı Kanun’un 151/1 maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis cezası, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun cezası ise aynı kanunun 116/4. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 2. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 30.03.2017 gün ve 31149-3695 sayı ile;
“
İddianame kapsamına göre sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan dava açılmış olup, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre temyize konu suçlardan en ağırı olan kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 03.10.2013 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “İşbölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren işbölümü değişikliği nedeniyle 15. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nun 151, 152, 153, 161 ve 162. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işler 8. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 23.09.2014 gün ve 15385-15235 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.