YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/112
KARAR NO : 2017/132
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-112 2017/132 2010/292980

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.07.2010
Sayısı : 13-65

Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda her iki suçtan beraat kararı verilmiş,
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 23.01.2014 gün ve 22848-1852 sayı ile;
“Sanıklar hakkında, kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarından cezalandırılmaları istemi ile iddianame tanzim edildiği; mahkemece verilen hükmün gerekçesinde, sanıkların üzerine atılı ‘suçlar’ nedeniyle beraat kararı verildiğinin açıklandığı; ancak, tebliğnamede kamu malına zarar verme suçuna ilişkin olarak görüş belirtilmediği anlaşılmakla; anılan suç yönünden ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiş,
Tevdi kararı üzerine eksikliğin giderilmesinden sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 18.06.2014 gün ve 15980-21642 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 gün 2014/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 25.09.2014 gün ve 16272-15627 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04/02/1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
14.07.2010 tarihli kararda, sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 142/1.a, 152/1.a maddeleri gereğince hırsızlık ve kamu mala zarar verme suçlarından beraatlerine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan hırsızlık suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 142/1.a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; kamu malına zarar verme suçunun cezası ise aynı Kanun’un 152/1.a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ile nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 29.03.2017 gün ve 31128-3658 sayı ile;
” İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına, temyiz isteminin içeriğine ve hükmün konusuna göre; 5237 sayılı TCK’nın 152. maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçeleri ile karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2012 günü yürürlüğe giren ve 02.11.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.” denildikten sonra ikinci maddesinde; “İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 13. Ceza Dairesince incelenerek 23.01.2014 gün ve 22848-1852 sayı ile ek tebliğname düzenlenmek üzere tevdii kararı verilmesi ve tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden temyiz incelemesi görevi Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca, 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 18.06.2014 gün ve 15980-21642 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.