YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/11
KARAR NO : 2017/31
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 21 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 21.01.2016
Sayısı : 318-91

Sanık hakkında elektrik enerjisi hakkında hırsızlık ve mühür bozma suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucu, Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesince, sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir. Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, 6352 sayılı Kanunun geçici 1 ve 2/1. maddeleri gereğince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca dosyanın mahkemesine iade edilmesine müteakip yapılan yargılama sonucunda, elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, mühür bozma suçundan ise sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.06.2014 gün ve 5229-15844 sayı ile;
“1- Sanık hakkında mühür bozma ve elektrik hırsızlığı suçlarından 13.10.2009 tarihinde kurulan hükümler Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca elektrik hırsızlığı suçu yönünden 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca mahalline geri gönderilmiş olup, mühür bozma suçu ile ilgili yasal değişiklik bulunmayıp 13.10.2009 tarihli hüküm ortadan kalkmadığından, mühür bozma suçundan kurulan 21.02.2013 tarihli hüküm hukuki dayanaktan yoksun olduğu cihetle katılan vekilinin mühür bozma suçundan kurulan 21.02.2013 tarihli hükme yönelik temyizinin oybirliğiyle reddine,
2- Karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sabit olduğuna, vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün oybirliğiyle onanmasına,
3- Mühür bozma suçundan 13.10.2009 tarihli hükmün incelenmesinde ise;
Sanığın konutunda bulunan elektrik sayacının sayaç ayar istasyonunca yapılan kontrolünde mühürlerle oynandığının tespiti üzerine sanık hakkında mühür bozma suçunu işlediğinden bahisle kamu davası açılmış ise de, suçun oluşması için usulüne uygun mühürleme işleminin yapılması gerektiği, ancak katılan kurumun 01.12.2008 tarihli cevabi yazısında mühürleme tutanağının bulunmadığının belirtildiği, dosyada da yargılama konusu olaydan önceki tarihli sayacın katılan kurum görevlilerince mühürlendiğine dair belge aslı ya da örneğinin olmaması da dikkate alındığında; suça konu sayacın suç tarihinden önce kurum mührü ile mühürlendiği sabit olmadığından, atılı suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesince 21.01.2016 gün ve 318-91 sayı ile; mühür bozma suçundan sanığın beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.05.2016 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 21. Ceza Dairesince 28.11.2016 gün ve 8472-7211 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının ortak hükümler kısmındaki ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun Daire dışına gönderdiği işleri sonuçlandırır.’ şeklindeki düzenleme ile Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2010 gün, 27/28 sayılı ve benzeri kararları ile Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca temyiz incelemesi yapma görevinin dosyayı daha önce inceleyerek karar veren Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 19.12.2016 gün ve 12326-11525 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 4 no’lu fıkrasının 2. bendinin 2. cümlesi ve 7 no’lu fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (21.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 21 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek 23.06.2014 gün ve 5229-15844 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan mühür bozma suçundan kurulan hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 16.05.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 21. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 gün ve 29779-2.mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanunla 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 30.12.2016 gün ve 29934 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.12.2016 gün ve 398 sayılı Kararı ile Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 13.04.2017 tarihinde geçerli olmak üzere kapatılmasına ve anılan kararın 4. maddesi gereğince kapatılan Yargıtay 21. Ceza Dairesine ait tüm işlerin Yargıtay 11. Ceza Dairelerine devrine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla Yargıtay 21. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve temyiz incelemesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1-Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 28.11.2016 gün ve 8472-7211 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.