Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/109 E. 2017/129 K. 13.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/109
KARAR NO : 2017/129
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-109 2017/129 2012/292876

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 16. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 17.04.2012
Sayısı : 324-469

Sanık … hakkında suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama ve tefecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda her iki suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 08.10.2015 gün ve 11727-14937 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, en ağır suçun suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama olmasına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 16. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince de 28.02.2017 gün ve 7125-928 sayı ile;
“İddianame ve mahkeme kararındaki nitelendirmeye, katılan … Hazinesinin suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama suçundan doğrudan zarar görmediği için bu suçtan açılan davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmaması nedeniyle temyizin kapsamına, tebliğnamenin tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesinin Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 14.07.2013 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede; suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 282/1. maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve yirmibin güne kadar adli cezası, tefecilik suçunun yaptırımı aynı kanunun 241/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezasından ibaret olup; TCK’nun 282/1. maddesinde düzenlenen suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 28.02.2017 gün ve 7125-928 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.