YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/108
KARAR NO : 2017/128
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-108 2017/128 2013/153252

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.03.2013
Sayısı : 699-129

Sanıklar hakkında güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesince 02.04.2009 gün ve 625-125 sayı ile; sanıkların eyleminin banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu oluşturduğu gerekçesiyle verilen görevsizlik kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda Bakırköy 11. Asliye Ceza Mahkemesince 05.03.2013 gün ve 699-129 sayı ile; sanıkların güveni kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 16.02.2017 gün ve 21717-6234 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 29.12.2011 tarih ve 201l/Bşk-42-42 esas- karar sayılı kararında belirlendiği gibi, 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Dairelerin arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırı incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmadır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelen dosya içeriğine göre; sanık … ile katılan … İnceoğlu’ nun arkadaş oldukları, sanığın adına havale geleceğini söyleyerek katılana ait kredi kartını ödünç aldığı, katılanın kartını iade etmesini istediği sanık …’ın kartı diğer sanık …’e verdiğini söylediği, her iki sanığın hazır olduğu ortamda katılan tekrar kredi kartını istediğinde sanıkların bu kez de kartı Civciv Murat lakaplı şahsa verdiklerini söyledikleri yapılan incelemede katılanın kredi kartı hesabından internet ortamında 9.000 TL ve 3.450 TL olmak üzere iki kere havale yapıldığı, 9.000 TL’lik havalenin banka tarafından iade edildiği, 3.450 TL’lik havaleden ise sanıkların alışveriş yaptıkları, bir kısmını da ATM’den nakit olarak çektikleri sadece 305,33 TL’lik kısmının iade edildiğinin iddia edildiği olayda; eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 245/1 maddesine göre banka ve kredi kartlarının kötüye kullanması suçunu oluşturduğu anlaşılmakla,
İddianamedeki anlatım ve Bakırköy l. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/04/2009 tarihli görevsizlik kararındaki sevk maddeleri olan TCK’ nın 245/1 ve 53 maddeleri gözetildiğinde Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (8.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince 20.03.2017 gün ve 6880-2811 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” biçiminde değiştirilmiştir.
26.10.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm sanıklar hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkûmiyet kararı olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 16.02.2017 gün ve 21717-6234 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.