Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/102 E. 2017/122 K. 13.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/102
KARAR NO : 2017/122
KARAR TARİHİ : 13.07.2017

2017/Bşk-102 2017/122 2011/331396

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 12.04.2011
Sayısı : 90-76

Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Kağızman Asliye Ceza Mahkemesince eylemin kamu kurumu zararına dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle her bir sanık yönünden ayrı ayrı verilen 14.01.2010 gün ve 14-2, 16-4, 17-8, 18-6, 19-5, 20-7 sayılı görevsizlik kararları ile dosyanın gönderildiği Kars Ağır Ceza Mahkemesince tüm davaların birleştirilerek 12.04.2011 gün ve 90-76 sayı ile sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince 02.10.2014 gün ve 27452-16198 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, Kağızman Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararlarına, mahkemenin kabulüne, temyizin kapsamına, Başkanlar Kurulu kararlarına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 27.03.2017 gün ve 20309-8183 sayı ile;
“19.01.2015 tarih ve 2015/8 tarihli Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararına göre, tebliğname tarihi 28.06.2014 tarihinden önce olan dosyalarda, görev hususunda iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin dikkate alınacağı belirtildiğinden incelenen dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında düzenlenen iddianamelerde sadece gerçeğe aykırı olarak c-arazi bilgileri formu düzenlemeleri nedeniyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediklerinden bahisle kamu davasının açıldığı, iddianamede bir eylemden bahsedilirken başka bir olaydan bahsedilmesinin bu eylem nedeniyle dava açılmış sayılacağı anlamına gelmediği, bu bakımdan sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan usulüne uygun açılmış bir kamu davasının bulunmadığı anlaşılmakla;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (11.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianame yerine geçen görevsizlik kararlarında eylemlerin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği ileri sürülmekle birlikte 01.10.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede sanık … yönünden ve diğer sanıklar bakımından da benzer şekilde eylemin; ” şüpheli …’ın Kağızman Görecek Köyünde 2003 yılında doğrudan gelir desteğinden yararlanmak için Kağızman Görecek Köyünde toplam 75 dönümlük alanda çiftçilik yaptığını beyan ederek DGD’den yararlandığı ve bu şekilde şüphelinin 2003-2004-2005 yıllarında doğrudan gelir desteğinden yararlanarak yaklaşık 3.625 TL DGD parası aldığı, ancak şüphelinin beyan ettiği Görecek Köyü 24 nolu parselin 2003-2004-2006 yıllıarında Halis Gürbüz tarafından da DGD müracaatı olduğu, anık olan Görecek Köyü eski muhtarı ….kendisinin uzun yıllardan beri Görecek köyünde çiftçilik yapmasına rağmen Taliha Aras’ı tanımadığını beyan ettiği, diğer tanık Battal Çelik ise kendisinin Görecek Köylüsü olduğunu, şüpheli Taliha Aras’ın 5-10 dönüm Görecek Köyünde ancak yerinin olduğunu beyan ettiği, şüphelinin bu şekilde Görecek Köyünde beyan ettiği alan kadar yerde tarımsal faaliyet yapmamadığı anlaşılmıştır. Ancak şüphelinin buna rağmen 2003-2004-2005 yıllarında tarımsal faaliyet yapmış gibi göstererek C-Arazi Bilgileri formu düzenleyip DGD parası alarak üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği yukarıdaki delillerden anlaşıldığı” şeklinde belirtilip sevk maddeleri ile uyumlu olacak şekilde resmi belgede sahtecilik suçunun tavsif edildiği; iddianamedeki sevk maddeleri ile anlatım arasında bir uyumsuzluğun olmadığı, sevk maddelerinin bir yanılgı sonucu değil, aksine bilinçli bir hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olduğu hususları göz önüne alındığında, dolandırıcılık suçundan açılmış bir kamu davasının bulunmadığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 02.10.2014 gün ve 27452-16198 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.