YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/91
KARAR NO : 2016/91
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 8 ve 17. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Hırsızlık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Erzurum 3. Asliye Ceza Mahkemesince 18.10.2007 gün ve 553-427 sayı ile sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanığın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 26.06.2013 gün ve 25648-15135 sayı ile;
“1- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
… Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
TCK’nın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin birinci fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, maddenin üçüncü fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle bozulmasına, bozma nedeni yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak, yerine; ‘TCK’nın 53. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar birinci fıkrasındaki hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, üçüncü fıkrası uyarınca alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, yasaklamanın şartlı salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına’ cümlesi yazılmak suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına,
2- Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükme gelince;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın çaldığı çantada bulunan kredi kartını olayın ertesi günü kullandığı, bunu kullanarak aldığı uydu antenini iade etmesi üzerine işlemi gerçekleştiren işyerinin bu işlemi iptal ettiği ve karttan çekilen bedelin yakınanın hesabına yatırıldığı, bu şekilde kredi kartının kullanılması ile meydana gelen zararın tazmin edildiği, bu durumun anılan suçu düzenleyen TCK’nun 245/5. maddesi yollaması ile bir etkin pişmanlık hali oluşturduğunun anlaşılması karşısında sanık hakkında aynı yasanın 168. maddesi ile uygulama yapılıp yapılmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
2- TCK’nın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin birinci fıkrasında düzenlenen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, üçüncü fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, yasaklamanın şartlı salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına, karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Erzurum 3. Asliye Ceza Mahkemesince 12.11.2013 gün ve 432-444 sayı ile, sanığın banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 11.12.2014 gün ve 31422-30888 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 29.01.2014 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler dördüncü fıkrasına göre temyiz inceleme görevinin, daha önce dosyayı incelediği anlaşılan Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 23.02.2015 tarih ve 1-37209 sayılı yazısıyla 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı işbölümü uyarınca dosyanın tevdi edildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından 02.12.2015 gün ve 17870-10349 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun dairelerin işbölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının ortak hükümler başlığını taşıyan üçüncü bendinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğname bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararda iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı, ceza dairelerinin yürürlük tarihinden önce kendisine gelerek bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine gelenlere bakacağı, ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilip bozma veya başka nedenlerle incelemeden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından inceleneceğinin düzenlendiği,
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 143, 245/1. maddeleri uyarınca yargılanması için açılan davada mahkemenin 18.10.2007 gün, 2006/553–2007/427 sayılı, sanığın üzerine atılı suçlardan mahkûmiyetine ilişkin hükmün sanık tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 26.06.2013 tarih ve 2010/25648–2013/15135 sayılı kararıyla hırsızlık suçundan kurulan hükmün onanmasına, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılmasından kurulan hükmün bozulmasına, bozma kararı sonucu banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 gün, 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 15.02.2016 gün ve 814-1536 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 19.01.2015 gün, 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin beşinci fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevinin Yargıtay 17. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 17. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; hırsızlık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 19.10.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı işbölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla geçerlidir” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 26.06.2013 gün ve 25648-15135 sayı ile kısmen onanmasına kısmen bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 19.10.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.