YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/89
KARAR NO : 2016/89
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, Akyazı Asliye Ceza Mahkemesince 08.07.2010 gün ve 168-478 sayı ile sanığın atılı suçlardan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.10.2014 gün ve 21758-23358 sayı ile;
“Oluşa, olay yeri tespit tutanağına, şikayetçinin aşamalardaki tutarlı ve maddi delillerle desteklenen beyanına, tüm dosya kapsamına göre, sanığın alkolllü olarak geldiği pansiyonda şikayetçiyi ‘burada çalışmayacaksın’ diyerek tehditkar sözler söyledikten sonra ele geçirilemeyen 6136 sayılı Yasa kapsamındaki silahla resepsiyon camına ateş etmekten ibaret eyleminin, ruhsatsız silah bulundurmak yanında silahla tehdit suçunu da oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Akyazı Asliye Ceza Mahkemesince 17.03.2015 gün ve 906-126 sayı ile, sanığın silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 03.12.2015 gün ve 12734-25219 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianamedeki anlatıma şikayetçiyle tartışıp silahla ateş ettiğinin ve ‘burda çalışmayacaksın’ diyerek tehditte bulunduğunun iddia olunmasına ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 10.02.2015 gün ve 29006-2154 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmü ve 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına göre işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 09.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek 23.10.2014 gün ve 21758-23358 sayı ile bozulmasına karar verildiği, temyize konu suçlarla ilgili görev değişikliğinin olmadığıda anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 09.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 03.12.2015 gün ve 12734-25219 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.