YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/88
KARAR NO : 2016/88
KARAR TARİHİ : 19.04.2016
Yargıtay Daireleri : 21 ve 23. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik, güveni kötüye kullanma ve özel belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda İstanbul Anadolu 3. Ağır Mahkemesince17.11.2011gün ve 318-314 sayı ile resmi ve özel belgede sahtecilik suçlarından beraatına, güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili, sanık müdafii Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 21. Ceza Dairesince 27.04.2014 gün ve 170-413 sayı ile; “Sanık müdafiinin, Yüksek 11. Ceza Dairesine hitaben yazdığı 30.01.2014 havale tarihli dilekçesiyle Cumhuriyet savcısının hükmü temyiz ettiğini ileri sürerek, ekinde temyiz dilekçesi fotokopisini sunması, Uyap kayıtlarından ve dosya üzerinden yapılan incelemede bu temyize ilişkin bir belgeye rastlanmaması karşısında; Cumhuriyet savcısının temyizinin bulunup bulunmadığının araştırılması, varlığı halinde dosyaya eklenerek iadesi için mahalline gönderilmek ve bu dilekçe ile ilgili olarak ek tebliğname düzenlenmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar vermiş,
Tevdi kararı üzerine ek tebliğname düzenlendikten sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 21. Ceza Dairesince 08.02.2016 gün ve 12317-956 sayı ile; “Suç tarihlerinde, T.C. Ziraat Bankası Küçükbakkalköy Şubesinin sözleşmeli avukatlığını yapan sanığın, müvekkili banka adına takip ettiği dava ve icra dosyaları için bankadan avans olarak aldığı parayı, uhdesine geçirmek amacıyla avans kapatma adı altında suça konu belgeleri bankaya ibraz ettiğinin iddia olunması karşısında; 5237 sayılı TCK’nUn 155/2, 207/1 ve 204/1. maddelerinde öngörülen ‘hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma’, ‘özel belgede sahtecilik ve ‘resmi belgede sahtecilik’ suçları tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatım ve tavsife, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 23. Ceza Dairesi’ne ait olduğu ”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 17.02.2016 gün ve 4520-1489 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 5. bendinde, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, Yargıtay 21. Ceza Dairesi’nin 27.04.2014 tarih, 2015/170 esas ve 2015/413 sayılı kararı ile dosya ek tebliğname düzenlenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderil-miştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi 21. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 21. ve 23. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 21. Ceza Dairesince incelenerek 27.04.2015 gün ve 170-413 sayı ile tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 21. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 21. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 21. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 08.02.2016 gün ve 12317-956 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 21. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.