YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/87
KARAR NO : 2016/87
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 11 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza (Kapatılan)

Resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanıkların aynı suçtan beraatlarına ilişkin, Sultanhisar Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.10.2009 gün ve 94-289 sayılı hükmün Cumhuriyet savcısı ile katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince 13.03.2014 gün ve 19566-4682 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesi ile temyiz inceleme görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 28.01.2016 gün ve 10910-800 sayı ile;
“Sanıklar hakkında suça konu sigaralar yönünden açılan kaçakçılık suçundan hüküm verildiği, suç duyurusu üzerine iş bu davanın açıldığı ve 5237 sayılı Kanunun 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçundan beraat kararı verilmiş olup, iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararlarına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılama neticesinde sanıkların aynı suçtan beraatlarına ilişkin hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
Bu bağlamda, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
22.06.2012 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede yargılama konusu eylemin; “Şüphelilerin suç tarihinde kaçak sigara ve sahte sigara bulundurdukları yönünde deliller bulunduğundan Sultanhisar Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açılmış olup, mahkemesince yapılan yargılama esnasında şüphelilerde bulunan bir kısım sigaraların kaçak olmayıp sahte üretim olduğu anlaşıldığından şüpheliler hakkında bu yönde suç duyurusunda bulunulmuştur. Söz konusu dosyada bulunan 21.02.2006 tarihli ekspertiz raporundan da anlaşılacağı gibi Tekel 2000 ve 2001 marka sigaraların sahte olduğu, böylece her iki şüphelinin adli emanette bulunan bu marka sigaraları sahte olarak üretmekte iştirak halinde bulundukları…” şeklinde anlatıldığı ve sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinin gösterildiği görülmektedir. Ancak iddianamedeki anlatımın içeriği göz önüne alındığında, sanıklar hakkında 4733 sayılı Kanunun suç, iddianame ve tebliğname tarihlerinde yürürlükte bulunan 8. maddesinde tanımlı sahte sigara üretmek suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Dolayısıyla temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan, 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibariyle uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümü kararı gereği, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçlarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 28.01.2016 gün ve 10910-800 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.