Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/8 E. 2016/8 K. 19.04.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/8
KARAR NO : 2016/8
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 4 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
:
kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanık …’ın mala zarar verme suçundan TCK’nun 151/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarca 3.000 Lira, silahla yaralamaya teşebbüs suçundan TCK’nun 86/2, 86/3-e, 35/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3000 Lira, sanık …’ın ise mala zarar verme suçundan TCK’nun 151/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3000 Lira ve tehdit suçundan aynı kanunun 106/1-1. cümle, 62, 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca 4500 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilmiş,
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine yerel mahkemece sanık … hakkında mala zarar verme ve silahla kasten yaralama suçuna teşebbüs ile sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerle ilgili temyiz isteminin reddine karar verilmiş, temyizin reddi kararı taraflar tarafından temyiz edilmemiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.09.2014 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.10.2014 gün ve 39648-30967 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 01.07.2015 gün ve 21809-27996 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen kararda, sanık … ve …’ın verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz ettikleri, 02.06.2014 tarihli ek kararla, sanık …’ın mala zarar verme ve silahla basit yaralama suçlarından kurulan hükümler ile sanık …’ın mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verildiği, mahkemece temyiz başvuru değerlendirme kararlarının usulünce tebliğ edilmesine rağmen sanıklarca temyiz edilmediği anlaşılmakla, sanık …’ın temyizinin tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile sınırlı olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanıklar hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanık … hakkında mala zarar verme ve silahla kasten yaralama suçuna teşebbüs ile sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerle ilgili temyiz isteminin reddine karar verildiği, sanıklar tarafından ret kararı temyiz edilmediğinden temyiz incelemesi sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Temyiz incelemesine konu tehdit suçunun temyiz incelenmesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 30.10.2014 gün ve 39648-30967 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.