YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/45
KARAR NO : 2016/45
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 13 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b (iki kez), 245/1, 35/1, 116/2 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, TCK’nun 142/1-b, 62, 58, 53, 142/2-d, 62, 58, 53, 116/2, 62, 58, 53, 151/1, 62, 58, 53, 245/1, 35/2, 62, 58 ve 53. maddeleri ile 6136 sayılı Kanunun 13/1 ve TCK’nun 62, 52, 58 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesince 10.03.2015 gün ve 18147-4047 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 14.12.2015 gün ve 7315-25692 sayı ile;
“Sanığın pencere camını sert bir cisimle zorlayarak girdiği işyerinde ele geçirdiği anahtarla işyeri kasasını açarak kasada bulunan fişekleri çaldığına ilişkin iddianamedeki anlatıma, mahkemenin kabulüne, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 3 no’lu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (13.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülebilmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde değiştirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. maddesi uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgeledeki nitelendirme esas alınır” hükmü getirilmiştir.
Diğer yandan Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
11.03.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede sanığın, katılan …’a yönelik hırsızlık eyleminin; “şüphelinin suç tarihinde belirlenemeyen bir zaman diliminde müştekilerin Bucak Mahallesindeki Bayrak İnşaat isimli iş yerine pvc pencere camını sert bir cisimle kanırtıp zorlamak suretiyle girdiği ve bu iş yerinde çalışan ve ayrı bir odası bulunan Cemal Bayrak isimli kişinin çalışma masasının çekmecesindeki anahtarını kullanarak müşteki Sebahattin’in odasında bulunan çelik kasayı açtığı ve çelik kasa içinde müşteki Hüseyin’in ruhsatlı tabancasına ait 200 adet dolu fişeği aldığı, aynı iş yeri içerisinde farklı bir odası bulunan müşteki Hüseyin’in çalışma masası üzerinden de ona ait … Aspire marka diz üstü bilgisayarını aldığı” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında TCK’nun 142/2-d maddesinde düzenlenen “haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle hırsızlık” suçundan kamu davası açıldığının kabulünün gerektiği, bu durumda temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği tarihdeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezasını gerektiren hırsızlık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin hırsızlık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 10.03.2015 gün ve 18147-4047 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.