Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/43 E. 2016/43 K. 19.04.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/43
KARAR NO : 2016/43
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza

Resmi belgede sahtecilik, özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesince 16.09.2011 gün ve 258-301 sayı ile; sanığın nitelikli dolandırıcılık suçu ile üzerine atılı resmi ve özel belgede sahtecilik suçlarının zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğunun kabulü ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 21.05.2015 gün ve 16445-30918 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 29.05.2012 gün ve 2012/Bşk-28 Esas ve 2012/28 Karar sayılı kararında da belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 5237 sayılı TCK’nın 204/2. maddesinde üç yıldan sekiz yıla kadar hapis, dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı kanunun 158/1-d maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 11. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesi de 07.09.2015 gün ve 10206-21062 sayı ile;
“Tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Yasa ile değişiklikten önceki 14. maddesinde yer alan ‘Ceza dairelerinin görevlerinin tayininde, davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir.’ hükmüne göre Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere iddianamedeki tavsif esas alınmalıdır.
17.06.2015 günlü iddianamede sanık hakkında sahte sürücü belgesi ve nüfus cüzdanı kullanmak suretiyle yaptığı kira sözleşmesi ile müştekiye ait 16 JP 104 plakalı aracı alıp götürdüğünden bahisle, TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik ve aynı Kanunun 158/1-d maddesi uyarınca nitelikli dolandırıcılık suçlarından cezalandırılması talebi ile kamu davası açılıp anılan suçlardan hüküm kurulduğu, dolandırıcılığa konu aracın daha sonradan Bozüyük İlçesinde noterden satılması eylemi ile ilgili evrakın ise soruşturmadan tefrik edildiği, sanığın ise kamu görevlisi olmayıp hakkında Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararına konu yaptığı şekilde TCK’nun 204. maddesinin 2. fıkrasında yer alan kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan açılmış bir kamu davası ve hüküm bulunmadığı anlaşılmakla; tebliğname tarihine, iddianamedeki tavsife, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”, gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, resmi belgede sahtecilik, özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu sanığın nitelikli dolandırıcılık suçu ile üzerine atılı resmi ve özel belgede sahtecilik suçlarının zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğunun kabulü ile verilen mâhkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
28.06.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylem; “Böylece şüpheli …’in 22.02.2011 tarihinde müştekinin sahibi bulunduğu Elmas Emlak ve Oto Kiralama adlı işyerine gelerek araç kiralamak istediğini beyan ettiği, bunun üzerine müştekinin adına kayıtlı olan 16 JP 104 plakalı Hyundai Accent ERA marka aracı 3 günlüğüne kiralamak konusunda müşteki ve şüphelinin anlaştığı, şüphelinin Adli Emanetin 2011/59 sırasına kayıtlı bir adet Araç Teslim ve Kiralama sözleşmesini imzalamak için Şaban Topçu adına düzenlenen 24353 numaralı E sınıfı sürücü belgesi ve yine Şaban Topçu adına kayıtlı Seri B09 No: 019207 olan Nüfus Cüzdanını müştekiye ibraz ettiği, müştekinin sürücü belgesi ve Nüfus Cüzdanının Fotokopisini alarak yanında çalışan Arda Kaleli’ye sözleşmeyi düzenlemesini istediği, Arda Kaleli’nin düzenlediği Araç Teslim ve Kiralama sözleşmesini şüpheli …’in Şaban Topçu adına imzaladığı, şüphelinin sözleşmeden sonra aldığı aracı alıp götürdüğü, şüphelinin sahte belgelerle teslim aldığı aracın Bilecik ili Bozüyük ilçesinde müşteki adına düzenlenmiş nüfus cüzdanına istinaden … ve Okan Yıldız’ın çalıştırmış olduğu Güneç otomobil isimli yere faili meçhul iki kişi tarafından gidilerek aracı satmak istediklerinin belirtildiği, tarafların aracın fiyat konusunda anlaşılması üzerine Bozüyük Noterliğinin 23.02.2011 tarih ve 2146 yevmiye numarası ile sahte olarak düzenlendiği anlaşılan müşteki … adına kayıtlı nüfus cüzdanı ile müşteki Okan Yıldız’a satıldığının anlaşıldığı… böylece şüphelinin Sahte düzenlenmiş Sürücü Belgesi ve Nüfus Cüzdanını Kullanmak suretiyle müştekiye ait 16 JP 104 plakalı aracı kiralamak için sözleşme yaptığı ve aracı teslim alarak götürmek suretiyle Kamu Kurum ve Kuruluşları, vb.Tüzel Kişiliklerin Araç Olarak Kullanılması Suretiyle Dolandırıcılık, Özel Belgede Sahtecilik, Sahte Düzenlenmiş Resmi Belgeyi kullanmak suçlarını işlediği, tüm dosya kapsamından anlaşılmakla” şeklinde anlatılmış, Mudanya Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından verilen ayırma kararında sanığın katılana karşı işlediği nitelikli dolandırıcılık suçunun Mudanya, Bozüyükte noter aracılığı ile müşteki Okan’a yaptığı satış sebebiyle oluşan nitelikli dolandırıcılık suçunun ise Bozüyükte işlendiğinin belirtildiği ve Mudanya Başsavcılığınca müşteki Okan’a yönelik eylem bakımından yetkisizlik kararı verildiği bu anlamda iş bu dosya bakımından sanık hakkında TCK’nun 158/1-d, 204/1 ve 207/1. maddeleri uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede TCK’nun 158/1-d maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezasını gerektiren nitelikli dolandırıcılık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 21.05.2015 gün ve 16445-30918 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.