YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/414
KARAR NO : 2017/20
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 19 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Fikri ve Sınai Haklar Ceza
Günü : 03.02.2011
Sayısı : 1022-25

5846 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine ilişkin, İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesince verilen 03.02.2011 gün ve 1022-25 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 11.03.2014 gün ve 8847-3945 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 27.04.2016 gün ve 2016/128676 sayı ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesince 10.05.2016 gün ve 5857-17734 sayı ile;
“Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 11/03/2014 tarih ve 2013/8847 Esas – 2014/3945 sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/04/2016 tarih ve 2016/128676 sayılı yazısı ile itirazda bulunulduğu anlaşılmakla,
Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12/02/2016 ve 2016/1 sayılı kararına göre, itirazı inceleme görevi Yargıtay Yüksek (7). Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 7. Ceza Dairesince 20.06.2016 gün ve 11767-8511 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesi’nin 10.05.2016 tarih ve 2016-5857 E.- 2016-17734 K. sayılı görevsizlik kararı üzerine, İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2007-1022 E. – 2011/25 K. sayılı dosyası, temyizen incelenmek üzere Dairemize gönderilmiş ise de,
Sanık 5846 sayılı Yasa’nın 5101 sayılı kanun ile değişik 81/9-1/a maddeleri uyarınca mahkum edilmiş olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı yasanın 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanunun 14 üncü maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararı ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararına göre inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 30.11.2016 gün ve 13788-22947 sayı ile;
“7. Ceza Dairesinin 11.03.2014 tarih ve 2013/8847 Esas – 2014/3945 sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 27/04/2016 tarih ve 2016/128676 sayılı itirazda bulunulduğu, 19. Ceza Dairesinin 10.05.2016 tarih ve 2015/5857 Esas – 2016/17734 sayılı kararı ile hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 ve 2016/1 sayılı kararı gereğince dava dosyasının Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verildiği, 7. Ceza Dairesinin 20.06.2016 tarih ve 2016/11767 Esas – 2016/8511 sayılı kararı ile 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararı ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı kararı gereğince görev uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesine, karar verildiği halde sehven Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, Dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itiraz üzerine incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi;
“Ceza dairelerinde:
c) Temyiz davasına bakmakla görevli olan daire, Yargıtayın ilk derece mahkemesi olarak bakmakla görevli olduğu davalar ile olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara bakmakla da görevlidir” şeklinde düzenlenmiş olup temyiz dosyasına bakan dairenin aynı suçla ilgili ilk derece dosyalarına ve olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalarada bakacağı kabul edilmiştir.
Öte yandan 5271 sayılı CMK’nun “Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının itiraz yetkisi” başlıklı 308. maddesi; “Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, re’sen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kuruluna itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz” şeklinde düzenlenmişken, maddeye 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile;
“İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir.
Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” şeklinde ikinci ve üçüncü fıkralar eklenmiş,
Yapılan değişikliğin gerekçesi ise “İtiraz üzerine dosyanın kararına itiraz edilen daireye gönderileceği ve itirazın mümkün olan en kısa sürede dairece inceleneceği ve itirazın yerinde görülmesi durumunda dairenin kararını düzelteceği; itiraz yerinde görülmezse dairenin dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna göndereceğinin hüküm altına alınmakta olduğu” şeklinde açıklanmıştır.
Buna göre, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 308. madde uyarınca itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine dosya kararına itiraz edilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede itirazın yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve itirazın tamamen kabulüne veya reddine karar verilebileceği gibi, itirazın kısmen kabulüne de karar verilebilecektir.
Dairece itirazın kısmen kabulüne karar verilmesi durumunda itirazın yerinde görülmeyen kısmı yönüyle değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 7. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak onama kararı verildiği, bu hükme yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz kanun yoluna başvurulduğu anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile değişik 308. maddesinin amir hükmü gereğince itiraz üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına itiraz edilen Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 20.06.2016 gün ve 11767-8511 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, itiraz üzerine CMK’nun 308. maddesi gereğince inceleme yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.