YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/413
KARAR NO : 2017/19
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 19 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Fikri ve Sınai Haklar Ceza
Günü : 17.02.2011
Sayısı : 1047-47

Sanıklar hakkında 5846 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 09.12.2013 gün ve 3552-24014 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 11.02.2015 gün ve 407622 sayı ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesince 10.05.2016 gün ve 16427-17735 sayı ile;
“Yargıtay 7.Ceza Dairesinin 09/12/2013 tarih ve 2013/3552 Esas – 2013/24014 sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11/02/2015 tarih ve 2014/407622 sayılı yazısı ile itirazda bulunulduğu anlaşılmakla,
Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12/02/2016 ve 2016/1 sayılı kararına göre, itirazı inceleme görevi Yargıtay Yüksek (7). Ceza Dairesine ait bulunduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 20.06.2016 gün ve 11765-8510 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesi’nin 10/05/2016 tarih ve 2015-16427 E.- 2016/17735 K. sayılı görevsizlik kararı üzerine, İzmir 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi’nin 2006-1047 E. – 2011/47 K. sayılı dosyası, temyizen incelenmek üzere Dairemize gönderilmiş ise de,
Sanıklar 5846 sayılı Yasa’nın 5101 sayılı Kanun ile değişik 81/9-1/a maddeleri uyarınca mahkum edilmiş olup, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararı ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu…”,
Dosyanın sehven gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 30.11.2016 gün ve 11170-22948 sayı ile;
“7. Ceza Dairesinin 09.12.2013 tarih ve 2013/3552 Esas – 2013/24014 sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11/02/2015 tarih ve 2014/407622 sayılı itirazda bulunulduğu, 7. Ceza Dairesinin 27.02.2015 tarih ve 2015/3548 Esas – 2015/10956 sayılı kararı ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince dava dosyasının Yargıtay 19. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verildiği, 19. Ceza Dairesinin 10.05.2016 tarih ve 2015/16427 Esas – 2016/17735 sayılı kararı ile hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 ve 2016/1 sayılı kararı gereğince dava dosyasının Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verildiği, 7. Ceza Dairesinin 20.06.2016 tarih ve 2016/11765 Esas – 2016/8510 sayılı kararı ile 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanun’un 14’üncü maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararı ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı kararı gereğince görev uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesine, karar verildiği halde sehven Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, Dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,..”,
Kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itiraz üzerine incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi;
“Ceza dairelerinde:
c) Temyiz davasına bakmakla görevli olan daire, Yargıtayın ilk derece mahkemesi olarak bakmakla görevli olduğu davalar ile olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara bakmakla da görevlidir” şeklinde düzenlenmiş olup temyiz dosyasına bakan dairenin aynı suçla ilgili ilk derece dosyalarına ve olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara da bakacağı kabul edilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere bir çok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 5271 sayılı CMK’nun “Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının itiraz yetkisi” başlıklı 308. maddesi; “Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, re’sen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kuruluna itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz” şeklinde düzenlenmişken, maddeye 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile;
“İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir.
Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” şeklinde ikinci ve üçüncü fıkralar eklenmiş,
Yapılan değişikliğin gerekçesi ise “İtiraz üzerine dosyanın kararına itiraz edilen daireye gönderileceği ve itirazın mümkün olan en kısa sürede dairece inceleneceği ve itirazın yerinde görülmesi durumunda dairenin kararını düzelteceği; itiraz yerinde görülmezse dairenin dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna göndereceğinin hüküm altına alınmakta olduğu” şeklinde açıklanmıştır.
Buna göre, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 308. madde uyarınca itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine dosya kararına itiraz edilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede itirazın yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve itirazın tamamen kabulüne veya reddine karar verilebileceği gibi, itirazın kısmen kabulüne de karar verilebilecektir.
Dairece itirazın kısmen kabulüne karar verilmesi durumunda itirazın yerinde görülmeyen kısmı yönüyle değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 7. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak onama kararı verildiği, bu hükme yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz kanun yoluna başvurulduğu anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile değişik 308. maddesinin amir hükmü gereğince itiraz üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına itiraz edilen Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 20.06.2016 gün ve 11765-8510 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, itiraz üzerine CMK’nun 308. maddesi gereğince inceleme yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.