YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/403
KARAR NO : 2017/9
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 15.04.2014
Sayısı : 42-25

Kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Çaycuma Asliye Ceza Mahkemesince 21.10.2010 gün ve 465-370 sayı ile, sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş; sanığın denetim süresi içerisinde yeni bir kasıtlı suç işlemesi üzerine 15.04.2014 gün ve 42-25 sayı ile, sanığın kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından mahkûmiyetine ilişkin hükümlerin açıklanmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.03.2016 tarihli tebliğnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 28.04.2016 gün ve 6397-10855 sayı ile;
“Dava konusu eylem için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye ve uygulanan yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve ve 1 sayılı kararı uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 31.05.2016 gün ve 6785-7130 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 4. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı incelediği anlaşılan Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 3. Ceza Dairesince 19.12.2016 gün ve 12955-20769 sayı ile;
“Dairemizin 28.04.2016 tarih ve 2016/6397 E.- 2016/10855 K. sayılı ilamı ile verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesi’ne gönderildiği, Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 31.05.2016 tarih ve 2016/6785 E.-2016/7130 K. sayılı ilamı ile, temyiz incelemesi yapma görevinin Dairemize ait bulunduğundan bahisle karşı görevsizlik kararı ile görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna iletilmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığı’na tevdiine dair karar verildiği halde, dosyanın sehven Dairemize gönderildiği anlaşıldığından, dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Birinci Başkanlığına tevdiine” kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan kasten yaralama suçunun 22.03.2016 olan tebliğname tarihindeki yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis, 6136 sayılı kanunun 13/1. maddesinin yaptırımı bir yıldan üç yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, 6136 sayılı kanuna muhalefet suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 31.05.2016 gün ve 6785-7130 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.