YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/400
KARAR NO : 2017/6
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 19 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 15.10.2015
Sayısı : 363-804

Sanık hakkında 6831 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Alaşehir Sulh Ceza Mahkemesince eylemin hırsızlığa teşebbüs ve mala zarar verme suçlarını oluşturabileceği gerekçesiyle verilen 20.10.2009 gün ve 444-875 sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın gönderildiği Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesince 03.06.2010 gün ve 481-193 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 10.05.2012 gün ve 8803-19202 sayı ile;
“Davanın dayanağını oluşturan suç tutanağı, zabıt mümziilerinin yeminli beyanları ve tüm dosya kapsamına göre mahallinde tutanağı düzenleyen zabıt mümziilerinden birinin hazır bulundurularak keşif yapılıp ağacın kesildiği yerin orman sayılan yerlerden mi, hazine adına tapulu parsel mi olduğunun tesbitinden sonra, sanığın hukuki durumunun tayini gerektiğinin gözetilmemesi” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesince 05.03.2013 gün ve 286-93 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 04.02.2015 gün ve 34191-3364 sayılı kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 09.04.2015 gün ve 850-151 sayı ile;
“Sanığın 6831 sayılı yasanın 2/B maddesiyle hazine adına orman dışına çıkarılan yerde bulunan kızılçam ağaçının dikiliden kesilmesi eylemi nedeniyle TCK’ nın 152/1-c maddesine uydugu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesince 15.10.2015 gün 363-804 sayı ile mala zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 19.10.2016 gün ve 1247-21590 sayı ile;
“Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 ve 2016/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 13.12.2016 gün ve 4765-9481 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Alaşehir 2. Asliye Mahkemesinin 2012/286-2013/93 sayılı 05.03.2013 tarihli dosyası Yargıtay 19. Ceza Dairesi’nin 09.04.2015 tarih ve 2015/850-151 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 19. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında iş bölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte iş bölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler iş bölümü ilişkisine ait ilkeler ile iş bölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 14.01.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan 05.03.2013 günlü hükmün, Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenerek 09.04.2015 gün ve 850-151 sayı ile bozulmasına karar verilmesi ve tebliğname tarihinin de 14.01.2016 olması nedeniyle temyizen inceleme görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait ise de; 6572 sayılı Kanununun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararında “TCK’nun 151, 152, 153, 161 ve 162. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işlerin 8. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 19.10.2016 gün 1247-21590 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.