YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/391
KARAR NO : 2016/391
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-391 2016/391 2014/284603

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanıklar hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık Abdulkadir Kalkan’ın beraatine, sanık …’ın ise eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturtuğu kabul edilerek mahkûmiyetine, karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 18.01.2016 gün ve 4817-89 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 tarih, 8 sayılı; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik 14. maddesi ve aynı Kanunla Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 13. madde uyarınca; temyizin kapsamı mahkeme kararındaki nitelendirmeye göre belirlendiğinden, sanık … hakkında silahla kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümlerle ilgili temyiz inceleme görevi, Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 09.11.2016 gün ve 2246-18987 sayı ile;
“Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.01.2016 tarih ve 2015/4817 esas-2016/89 karar sayılı görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmiş ise de, o yer Cumhuriyet savcısının sanık … hakkında öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirmek suçundan açılan kamu davasından beraatine ilişkin hükmü de temyiz ettiği anlaşılmakla; 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesindeki ceza daireleri arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirmenin, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınması gerektiği ve çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan dairenin görevli olduğu yönündeki düzenleme karşısında, iddianamedeki ve mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyiz kapsamındaki mahkumiyete ve beraate konu suçlarla ilgili cezaların üst sınırına, tebliğname tarihine, Yargıtay 1. Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, işin incelenmesi Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu, …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri İş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde;
“Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
17.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanık … müdafii ile Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile sanık Abdulkadir Kalkan hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüdür.
Somut olayda tebliğname tarihinin 17.09.2015 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten öldürmeye teşebbüs suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.01.2016 gün ve 4817-89 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.