YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/388
KARAR NO : 2016/388
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-388 2016/388 2014/175092

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 8 ve 13. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanık hakkında hırsızlık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.08.2016 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 19.09.2016 gün ve 8873-8824 sayı ile
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen Geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 8 ve 9. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (13.) Ceza Dairesine ait olmakla…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 03.11.2016 gün ve 18055-14748 sayı ile;
“Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, 5237 sayılı TCK’nın 245/1. maddesinde öngörülen temel cezaların alt ve üst sınırlarına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14 ve 17. maddelerine göre, işin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği,…”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 28.11.2016 gün ve 11529-10850 sayı ile;
“Dosyanın Dairemizin 19.09.2016 tarih ve 2016/8873 esas, 2016/8824 karar sayılı görevsizlik kararı ile Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne gönderilmesinden sonra Yüksek 13. Ceza Dairesi’nin de 03.11.2016 tarih ve 2016/18055 esas, 2016/14748 karar sayılı kararı ile Dairemize görevsizlik kararı vererek görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na iadesine karar verilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesi yerine sehven Dairemize gönderildiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 gün ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 gün ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 8. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
17.08.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanığın temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında hırsızlık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından kurulan mahkumiyet kararlarıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 17.08.2016 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan hırsızlık suçunun cezası tebliğname tarihi itibarıyla beş yıldan on yıla kadar hapis cezası, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun cezası üç yıldan altı yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezasından ibaret olup, hırsızlık suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 03.11.2016 gün ve 18055-14748 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.