YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/387
KARAR NO : 2016/387
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-387 2016/387 2012/181120

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 2 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda her iki suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş,
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31.10.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 11.03.2015 gün ve 3396-5039 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına, temyiz isteminin içeriğine ve tebliğname düzenlenme tarihine göre; sanığa yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 26.06.2015 gün ve 5977-27624 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 13.07.2015 gün ve 18429-3503 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde hükmü uyarınca 22.Ocak 2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı ile Ceza Dairelerinin görevleri belirlenerek iş bölümü yapılmış olup anılan karar uyarınca 15. ve 23. Ceza dairelerinin bakmakla görevli olduğu suçlarla ilgili kanun maddeleri belirtildikten sonra;
’15. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan ve yukarıda belirtilen işlerin(1/2)’si, yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren 10 gün içinde 23. Ceza Dairesine devredilir.’ denilmektedir.
Aynı iş bölümünün ortak hükümler başlıklı 2. paragrafında:
‘İş bölümü yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli ceza dairesine gönderilir’ denilmiştir.
Diğer taraftan, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.02.2015 tarih ve 19 sayılı kararı ile yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimleri belirlenmiş olmakla, daireler arasındaki dosya devrine dair 10 günlük süre bu tarihte başlayıp 13.02.2015 tarihinde sona ermektedir.
Bu düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde;
İş bölümüne dair 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı karar uyarınca 15. Ceza Dairesinin esasında kayıtlı olup da arşivinde bulunan dosyaların ½’ si Birinci Başkanlık Kurulunun 03.02.2015 gün ve 19 sayılı kararını takip eden 10 gün içinde 23. Ceza Dairesine devredileceği bu sürenin bitiminden sonra 15 Ceza Dairesinine herhangi bir şekilde gelen ve esas numarası alan dava dosyalarının ise 23. Ceza Dairesine devredilemeyeceği açıkça anlaşılmaktadır. Esasen Birinci Başkanlık Kurulunun kararlarında devir işleminin tek-çift veya tebliğname numaraları esas alınarak yapılacağına ilişkin bir hüküm bulunmamakla birlikte anılan Kurulun kararlarında belirtilen süre içinde 15. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan çift numaralı dosyalar 23. Ceza dairesine aktarılmak suretiyle devir işlemi gerçekleşmiş ve devir süresi sona ermiş iken;
Devir işleminden ve Birinci Başkanlık Kurulunun kararlarındaki süreler sona erdikten sonra 15. Ceza Dairesine gerek tebliğname tanzim edilerek, gerekse başka dairelerden görevsizlikle gönderilen dosyaların 23. Ceza Dairesine aktarılacağına dair iş bölümü kararında hiç bir düzenleyici hüküm bulunmadığı gibi Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yeni kurulan dairelerin arşivlerinin olmaması nedeniyle 23. Ceza Dairesine tebliğname düzenlemeyerek, düzenlediği tebliğnamelerde 15. Ceza Dairesini muhatap alması ve bu durumun anılan daire tarafından da kabullenilmesi karşısında;
Yüksek 15. Ceza Dairesince birinci Başkanlık Kurulunun kararlarındaki devir işlemi için belirlenen süre (13.02.2015) den sonra başka dairelerden görevsizlikle gönderilip 18.03.2015 tarihinde bu dairenin esasına kaydedilip arşivine alındığı UYAP kayıtlarından anlaşılan işbu dava dosyasının dairemize devredilmesi iş bölümüne dair düzenlemelere aykırı bulunmuştur.
Bu nedenlerle:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı ile 03.02.2015 tarih ve 19 sayılı kararları uyarınca temyiz davasını inceleme görevi yüksek 15. Ceza dairesine ait olduğu”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 28.11.2016 gün ve 13111-9015 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli hırsızlık suçunun cezası, suç ve tebliğname tarihinde 5237 sayılı TCK’nın 142/2-f maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; kamu malına zarar verme suçunun cezası ise aynı Kanun’un 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer bir çok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 31.10.2013 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28.11.2016 gün ve 13111-9015 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.