YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/385
KARAR NO : 2016/385
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-385 2016/385 2013/108990

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 20 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma, suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesince 29.09.2010 gün ve 27-251 sayı ile sanıkların suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma suçlarından beraatlerine, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan görevsizliğine karar vermiş, görevsizlik kararı üzerine Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde sanıkların uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Sanıklar ve müdafilerinin temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 06.04.2014 tarihli tebliğnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 10. Ceza Dairesince 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 25.02.2015 gün ve 3434-20821 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 20. Ceza Dairesince 11.01.2016 gün ve 14791-16 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanarak 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 03.02.2015 tarihi itibariyle uygulanmaya başlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A bölümünde yer alan “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” kuralı gereğince işin incelenmesi görevi daha önce inceleme yapıp karar veren Yargıtay 9. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 03.11.2016 gün ve 160-8117 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, Yargıtay 20. Ceza Dairesi’nin görevsizlik kararındaki belirlemeye, Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin dava dosyasında sanıklara atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan Dairemiz tarafından verilmiş bir kararın bulunmadığı, Dairemiz tarafından 23.06.2014 tarih ve 2012/7282-2014/7951 sayılı ilam ile onanmasına karar verilen dava dosyasının sanık …’a atılı suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 29.09.2010 tarih ve 2008/27-2010/251 sayılı beraat kararı olduğunun anlaşılması karşısında, Yargıtay 20. Ceza Dairesi’nin görevsizlik kararı veremeyeceği, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 27. maddesi hükmü ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı Hukuk ve Ceza Dairelerine Ait İş Bölümü kararında yer alan düzenlemelere göre işin incelenmesi Yargıtay 20. Ceza Dairesi’ne ait olmakla”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 20 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
Temyiz isteğinin kapsamı ile 06.04.2014 olan tebliğname tarihine göre dava açan belge niteliğindeki görevsizlik kararının uyuşturucu madde ticareti yapma suçuna ilişkin olduğu ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince Yargıtay 10. Ceza Dairesince 25.02.2015 gün ve 3434-20821 sayılı tevdi kararıyla dosyanın 20. Ceza Dairesine devredildiği nazara alındığında hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 20. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 20. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 20. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 11.01.2016 gün ve 14791-16 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 20. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.