YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/381
KARAR NO : 2016/381
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-381 2016/381 2012/11548
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 5 ve 16. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sanıklar … ve … hakkında görevi kötüye kullanma, sanık … hakkında yalan tanıklık yapma suçlarından cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekilli tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 29.12.2015 gün ve 15136-17941 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 14. maddesine, yalan tanıklık suçundan da dava açılmış ve verilen hükmün temyiz edilmiş olmasına, bu suç için TCK’nın 272/2. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre temyiz incelemesi yapma görevi yüksek Yargıtay 16. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 03.05.2016 gün ve 919-2926 sayı ile;
“İddianameki anlatım ve nitelendirmedeki ağırlığa, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olmakla”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 24.10.2016 gün ve 6694-8587 sayı ile;
“Dosyanın dairemizin 29/12/2015 günlü ve 2013/15136 Esas, 2015/17941 sayılı görevsizlik kararıyla 16. Ceza Dairesine gönderilmesi üzerine, bu kez 16. Ceza Dairesinin 03/05/2016 günlü ve 2016/919 Esas, 2016/2926 sayılı görevsizlik kararıyla tekrar dairemize gönderildiği anlaşılmakla, daireler arasında çıkan görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Dosyanın incelenmesinde; Antalya Cumhuriyet Başsavcılığınca sanıklar … ve … hakkında görevi kötüye kullanma, sanık … hakkında yalan tanıklık yapma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, sanıklar hakkında aynı suçlardan beraat hükmü kurulmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle değişik Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır,” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 04.10.2013 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan TCK’nun 272/2. maddesinde düzenlenen yalan tanıklık yapma suçunun cezası bir yıldan üç yıla kadar hapis, TCK’nun 257/1. maddesinde tanzim edilen görevi kötüye kullanma suçunun cezası altı aydan iki yıla kadar hapis cezası olup, yalan tanıklık suçunun cezası daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla görevli olan Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 03.05.2016 gün ve 919-2926 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.