YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/378
KARAR NO : 2016/378
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-378 2016/378 2014/229635

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 8 ve 7. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanıklar hakkında 4389 sayılı Kanuna muhalefet ve bilişim sistemindeki verileri yok etme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 25.05.2016 gün ve 4043-6805 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddianamedeki sevk maddelerine, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe, temyizin kapsamına, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş bölümü Ortak Hükümlerinin 3. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (7.) Ceza Dairesine ait olmakla”
Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 13.10.2016 gün ve 11824-9776 sayı ile;
“Hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14.maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 07.11.2016 gün ve 10892-10240 sayı ile;
“Dosyanın Dairemizin 25.05.2016 tarih ve 2016/4043 esas, 2016/6805 karar sayılı görevsizlik kararı ile Yüksek 7. Ceza Dairesi’ne gönderilmesinden sonra Yüksek 7. Ceza Dairesi’nin de 13.10.2016 tarih ve 2016/11824 esas, 2016/9776 karar sayılı kararı ile Dairemize görevsizlik kararı vererek görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi yerine sehven Dairemize gönderildiği anlaşılmakla; Dairemizin görevsizliğine, görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesi”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve 16.03.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının yedinci maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” dokuzuncı maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.” hükümlerine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen 4389 sayılı kanunun 22/4. maddesinde düzenlenen suçun yaptırımı bir yıldan üç yıla kadar hapis, 765 sayılı TCK 525/b maddesinde düzenlenen suçun yaptırımı iki yıldan altı yıla kadar hapis cezası olduğu gözönüne alındığında 765 sayılı TCK 525/b maddesinde düzenlenen bilişim sistemindeki verileri yok etme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca bilişim sistemindeki verileri yok etme suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.05.2016 gün ve 4043-6805 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.