YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/377
KARAR NO : 2016/377
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-377 2016/377 2015/2
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Doğubayazıt Cumhuriyet Başsavcılığının 1-1 sayılı iddianamesi ve Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 13.07.2016 gün ve 219-203 sayılı son soruşturmanın açılması kararıyla sanık …’ın Görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/2, sanık …’nin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davası üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 25.10.2016 gün ve 12-10 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, son soruşturmanın açılması kararındaki niteleme ve anlatıma göre cezası en ağır suçun hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olmasına göre, bu cümleden olarak; TCK’nın 257/2. maddesinde yazılı suçun müeyyidesi üç aydan bir yıla kadar hapis cezası olarak düzenlenmiş iken, aynı Kanunun 155/2. maddesinde yazılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun müeyyidesinin bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adlî para cezası olduğu, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinin 3. fıkrasının (b) bendindeki “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” ve (c) bendindeki “Temyiz davasına bakmakla görevli olan daire, Yargıtayın ilk derece mahkemesi olarak bakmakla görevli olduğu davalar ile olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara bakmakla da görevlidir.” şeklindeki hükümler ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve 26/02/2016 tarih, 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01/03/2016 tarihi itibariyle uygulanmaya başlanan 12/02/2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına göre, ilk derece yargılaması yapma görevinin Yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşıldığından Dairemizin görevsizliğine, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine karar vermek gerekmiş,
Öte yandan, Yargıtay Ceza Genel Kumlunun Dairemizce de benimsenen 20/02/2007 gün ve 38/44 sayılı kararında; Yargıtay daireleri arasındaki ilişki gerçek anlamda bir görev değil, iş bölümü ilişkisi olup, ceza daireleri arasında iş bölümüne ilişkin olarak ortaya çıkabilecek uyuşmazlıklar, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nca idari görev cümlesinden olmak üzere karara bağlanacağından, ceza yargılaması müessesesi olan “görev” kamu düzenini ilgilendirdiği ve kamu davasının taraflarının takip ve denetimine tabi bulunduğu halde, ceza daireleriyle ilgili “iş bölümü”nün, Yargıtay’ın iç düzenini ilgilendirdiği ve tarafların takip ve denetimine konu olamayacağı kabul edildiğinden, bu itibarla görevsizlik kararı aleyhine başvurulacak kanun yolu bulunmadığından, bu hususa kararda yer verilmemiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
İddianame içeriğine, şevke, son soruşturmanın açılması kararındaki niteleme ve anlatıma göre cezası en ağır suçun hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olması nedeniyle 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinin 3. fıkrasının (a), (b) ve (c) bentleri uyarınca dairemizin görevsizliğine,
Sanık …’ın eylemine uyan TCK’nın 257/2, 53/1-5. maddeleri; sanık …’nin eylemine uyan TCK’nın 155/2, 53/1. maddeleri uyarınca yargılamaları yapılmak üzere dosyanın görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 10.11.2016 gün ve 1-1 sayı ile;
“2802 Sayılı Hakimler ve Savcılar Kanununun 86. maddesinde ‘Hakim ve Savcıların suçlarına iştirak edenler aynı soruşturma ve kovuşturma mercilerine tabi’ olduğunun ifade edilmesi karşısında sanık …’ye isnad olunan suçun karşılığı TCK’nun 155/2. maddesindeki ceza miktarı, Cumhuriyet savcısı olan sanık …’a atılı görevi kötüye kullanma suçunun TCK’nun 257. maddesinde öngörülen ceza miktarından daha fazla ise de, sanık …’in suça iştirak eden durumunda olduğu, kaldı ki yargılamanın ilk derece yargılama merci olarak Yargıtay 5. Ceza Dairesine kamu davasının açıldığı, temyiz incelemesi olmadığı, yasal olarak ceza miktarları nazara alınamayacağı bu nedenle sanık …’ın görevi kötüye kullanma suçunun ilk derece yargılama mercii Yargıtay 5.Ceza Dairesi olduğu, dolayısıyla sanık …’nin de, C. savcısı sanık …’ın yargılanma merciine tabi olması nedeniyle 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu’ nun 86. maddesi de nazara alınarak dairemizin görevsizliğine karar verilmesi gerekmiştir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin son soruşturmanın Yargıtay 5.Ceza Dairesinde açılmasına dair kararındaki nitelendirmeye ve izah edilen nedenlerden dolayı 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu’nun 86. maddesi ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre davaya bakma görevi Yüksek 5.Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülebilmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, görevi kötüye kullanma ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarından ilk derece yargılamasının hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Yasasının 90. maddesinde, birinci sınıfa ayrılmış hâkim ve Cumhuriyet savcılarının işledikleri görev suçlarından dolayı Yargıtay’ın görevli ceza dairesinde yargılanacakları, hâkim ve savcıların işledikleri görev suçlarına iştirak edenlerin de, aynı soruşturma ve kovuşturma mercilerine tabi olacaklarına ilişkin 2802 sayılı Yasanın 86. maddesi hükmü uyarınca, birinci sınıfa ayrılmış hâkim ve Cumhuriyet savcılarının görev suçlarına iştirak etmiş olanlar da, hakim ve Cumhuriyet savcılarının tabi olduğu Yargıtay’ın ilgili ceza dairesinde yargılanacaklardır.
Bu kapsamda;
Doğubayazıt Cumhuriyet Başsavcılığının 1-1 sayılı iddianamesi ve Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 13.07.2016 gün ve 219-203 sayılı son soruşturmanın açılması kararı incelendiğinde, suç tarihinde Iğdır Cumhuriyet Başsavcısı olan şüpheli …’ın adliye lokalinin koltuk ihtiyacı için iş adamından para isteyip, paranın bir kısmı ile koltuk alındıktan sonra kalan kısmının bu süreçte görev üstlenen suç tarihinde Iğdır Cumhuriyet Başsavcılığında geçici görevli olarak çalışan …’nin uhdesinde kalmasına göz yumduğu iddia edilerek … hakkında üzerine atılı TCK’nun 257. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen görevi kötüye kullanma eyleminden ötürü 2802 sayılı yasanın 89. maddesi uyarınca, şüpheli …’nin ise eylemine uyan TCK’nun 155. maddesinin 2. fıkrası uyarınca cezalandırılması isteminde bulunulduğu görülmektedir.
Birinci sınıfa ayrılmış bulunan şüpheli …’ın işlediği görev suçu nedeniyle, 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu’nun 86. maddesi hükmü uyarınca Yargıtay’ın ilgili dairesinde yargılanması, şüpheli …’ın bu suçuna iştirak eden diğer şüpheli …’nin de şüpheli …’ın tabi olduğu şekilde Yargıtay’da yargılanması gerekmektedir. bu nedenle ilk derece yargılamasını yapma ve sonuçlandırma görevi 5. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, son soruşturmanın açılması kararına konu suçlarla ilgili yargılamanın Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, 5. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 25.10.2016 gün ve 12-10 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.