Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/370 E. 2016/370 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/370
KARAR NO : 2016/370
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-370 2016/370 2015/7286

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 4 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Katılan sanık … hakkında kasten yaralama, hakaret, mala zarar verme ve tehdit suçundan, katılan sanık … hakkında tehdit ve mala zarar verme suçundan cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, katılan sanık …’in hakaret ve tehdit suçlarından beraatine, kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mala zarar verme suçundan mahkûmiyetine, katılan sanık …’ın tehdit suçundan beraatine, mala zarar verme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Katılan sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, itirazın merciince reddedilmesi üzerine kesinleşmiştir.
Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 17.11.2014 gün ve 28930-18903 sayı ile onanmasına karar verildiği, aynı hükümde yer alan katılan sanık … hakkındaki mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile sanık … hakkındaki hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerinin katılanlar …, …, …, …, …, ve … ve katılan sanık … müdafii tarafından da temyiz edildiği ancak bu temyiz dilekçesinin gönderilmesinin unutulduğu, mahkemece durumun farkedilmesi üzerine yeniden temyiz incelemesinin yapılabilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.01.2015 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 12.02.2015 gün ve 2524-17112 sayılı yazıyla dosyanın tevdi edildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 14.10.2015 gün ve 17558-5134 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ , (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
19/01/2015 tarih ve 2015/8 tarihli Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararına göre, tebliğname tarihi 28/06/2014 tarihinden önce olan dosyalarda, görev hususunda iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme dikkate alınacağı belirtildiğinden incelenen dosya içeriğine göre, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen ‘nitelikli tehdit’ suçunun cezası TCK’nın 106/2-c. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; ‘mala zarar verme’ suçunun cezası ise aynı Kanun’un 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (4.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 12.05.2016 gün ve 25285-9857 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi daha önceden dosyayı inceleyen Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 20.10.2016 gün ve 2413-7679 sayı ile;
“… hakkında hakaret ve birlikte tehdit suçlarından verilen beraat hükümleri ile … hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü katılan sanık … müdafii tarafından temyiz edilmekle ve bu taleplerle sınırlı olarak dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından 17/11/2014 tarih ve 2013/28930 Esas, 2014/18903 Karar sayılı kararla sanık … hakkında basit kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile ilgili olarak gönderilme kararı verildiği ve aynı sanık hakkındaki mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararının onandığı, dosyanın mahalline gitmesinden sonra, sanık …’in deneme süresi içinde suç işlemesi nedeniyle basit kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklandığı, bu sırada katılan sanık … müdafiinin, sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçundan verilen beraat hükümlerini de temyiz ettiği, söz konusu hükümlerin tamamının, daha önce Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından incelenen hükümler olmadığı, bu nedenle Daire’nin daha önce dosyayı incelediği gerekçesiyle verilen görevsizlik kararının yerinde olmadığı anlaşılmakla,
6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04/02/1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verildiği,
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İddianamede, sanık …’in, diğer sanıklarla birlikte birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunu işlediğinin iddia edildiği,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan, birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nın 106/2-c maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; basit mala zarar verme suçunun cezası ise aynı Kanun’un 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım ve nitelendirme ile Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (4.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 15. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere bir çok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır. Nitekim süreklilik kazanan bu uygulamalar sonucunda 2012 yılından itibaren yapılan iş bölümlerinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu Kararlarına paralel olarak dairelerin daha önce kendilerine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdikleri işlerden geri gelenlerine bakmaya devam edeceği düzenlenmiştir.
Nitekim 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 29.01.2014 gün ve 28897 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve 07.09.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir” denildikten sonra dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
Şu halde, Özel Dairelerce yargılamalarına başlanılan ilk derece dosyalarının aynı Özel Daire tarafından bakılmasına devam olunması gerektiği kabul edilmelidir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce katılan sanık … hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne hasren de olsa Yargıtay 15. Ceza Dairesince incelenerek 17.11.2014 gün ve 28930-18903 sayı ile muktezaya bağlandığı anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 29.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş sayılı iş bölümü kararı uyarınca önceki hükmü inceleyip görüş açıklayan Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olup Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 20.10.2016 gün ve 2413-7679 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.