YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/369
KARAR NO : 2016/369
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-369 2016/369 2012/248602

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 4 ve 14. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık hakkında silahla tehdit suçundan cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçtan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.03.2014 tarihli tebliğnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 01.06.2016 gün ve 12430-11097 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 24.10.2016 gün ve 9230-7285 sayı ile;
“İddianamedeki sevke, hükmün içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 26.02.2016 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 günlü, 2016/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. maddesinde;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”,
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde ise;
“Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
03.03.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şüpheli ile mağdurun 2011 yılı eylül ayında kuaför dükkanında tanıştıkları ve kısa bir dönem arkadaşlık yaptıkları, bilahare mağdurun kendisi ile arkadaşlığını sürdüremeyeceğini belirterek şüpheli ile arkadaşlığını bitirdiği, ancak şüphelinin mağduru yeniden arkadaşlık ilişkilerinin başlaması için sık sık aramaya başladığı, olay tarihinde saat 13:00 sıralarında mağdurun devam ettiği pianalatik isimli dersanenin önüne gelen şüphelinin mağdur ile konuşmak istediği, mağdurun konuşmak istemediğini belirtmesine rağmen kendisi ile gelmesi için zorladığı, daha sonra birlikte soğanlı mahallesinde bulunan Oya Başar parkına gittikleri, burada bir bankın üzerine oturup konuştukları sırada şüphelinin cebinde bulunan ve adli emanetin 2012/7070 sırasında kayıtlı bulunan bıçağı çıkartarak mağdura gösterip ‘bu bıçak Eren’e girdi, bundan sonra her dediğimi yapacaksın yapmazsan kötü olur, bundan sonra benimle yatacaksın’ biçiminde sözlerle mağduru tehdit ettiği ve bıçağı tekrar cebine koyduğu, daha sonra buradan kalkıp birlikte yürümeye başladıkları, cadde üzerinde yürüdükleri sırada su almak için bir büfeye girdikleri, şüphelinin büfeciye parayı ödediği sırada mağdurun kaçarak yakındaki benzin istasyonunda bulunan resmi polis ekibine sığındığı, daha sonra mağdurun olayı anlatması üzerine polis ekibi tarafından olay yerinden kaçan şüphelinin takip edilerek yakalandığı,..” şeklinde anlatılması karşısında, çocuğun cinsel istismarı suçuna teşebbüsten kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Buna göre hükmü temyizen inceleme görevi, Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olup Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 24.10.2016 gün ve 9230-7285 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.