YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/36
KARAR NO : 2016/36
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Dairesi : 9 ve 16. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza

Cumhuriyeti ve Devletin manevi şahsiyetini alenen tahkir ve tezyif ile görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi, Antalya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 08.11.2006 gün ve 233-798 sayı ile, sanığın eyleminin tek olduğu kabul edilerek 765 sayılı TCK’nun 159/1, 59/2 ve 81/1. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 07.07.2010 gün ve 16728-13209 sayı ile;
“5237 sayılı TCY.nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3l. Maddeleri uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan yasa ile sonradan yürürlüğe giren yasanın ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasanın saptanıp uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Antalya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 22.12.2010 tarih ve 616-800 sayı ile, sanığın Cumhuriyeti ve Devletin manevi şahsiyetini alenen tahkir ve tezyif suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş, hükmün temyiz edilmemesi üzerine kesinleştirilerek infaza verilmiştir.
Cumhuriyet savcısınca, hüküm tarihi ile kesinleşme tarihi arasında zamanaşımının gerçekleştiği belirtilerek, ilamın infazının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasının talep edilmesi üzerine, Antalya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 17.10.2011 tarih ve 616-800 sayı ile Cumhuriyet savcısının talebinin reddine karar verilmiş, bu karara ilişkin olarak Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına bozma isteminde bulunması üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 06.02.2014 gün ve 7539-1288 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelemeye, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.07.2010 tarih, 2008/16728 esas ve 2010/13209 sayılı bozma ilamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre işin incelemesini yapma görevinin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 02.03.2015 gün ve 15414-22408 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 20.10.2015 gün ve 3867-3211 sayı ile;
“Dosya içeriğindeki Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.07.2010 tarih, 2008/16728 esas ve 2010/13209 sayılı bozma ilamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 29.01.2014 tarih ve 28897 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’de yer alan ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmüne göre, işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 16. Ceza Dairesince görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle ortada çözülmesi gereken olumsuz bir görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla karşılıklı iki dairenin görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeni oluşan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararına göre verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan tevdi kararının ise görevsizlik kararı olarak kabulü mümkün değildir.
Bu durumda, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 20.10.2015 gün ve 3867-3211 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 19.04.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.