YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/355
KARAR NO : 2016/355
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-355 2016/355 2013/41082
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Biga Asliye Ceza Mahkemesince 22.03.2006 gün ve 5-117 sayı ile; sanığın eyleminin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve dolayısıyla üst dereceli Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş, Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesince 18.05.2006 gün ve 236-288 sayı ile eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğu gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine, oluşan görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesince 06.11.2006 gün ve 9420-8547 sayı ile Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucunda sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkûmiyetine ilişkin, 02.10.2007 gün ve 516-334 sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 11.10.2012 gün ve 17238-43345 sayı ile;
“Sanığın sekiz yaşındaki mağdurun elindeki cep telefonunu ‘ver de biraz bakayım’ diyerek alıp uzaklaştığı olayda sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden suçun vasfında hataya düşülerek dolandırıcılık suçundan hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesince 22.01.2013 gün ve 378-24 sayı ile sanığın hırsızlık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 23.10.2014 gün ve 5417-17148 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
22.01.2013 tarihli kararda, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 141/1 maddesi gereğince hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 18.10.2016 gün ve 33193-13921 sayı ile;
“İddianame yerine geçen Biga Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararındaki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, temyiz incelemesinin daha önce Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesince yapılmış olmasına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23, 24-24; 20.03.2008 gün ve 3-3; 30.04.2009 gün ve 3-3 sayılı kararlarına göre temyiz incelemesinin Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararının Ceza Daireleri’nin iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerin 4. maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 17.02.2014 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre; yerel mahkeme hükmünün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesince bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi de dikkate alındığında, hükmün temyiz incelemesinin de Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 23.10.2014 gün ve 5417-17148 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.