Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/350 E. 2016/350 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/350
KARAR NO : 2016/350
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-350 2016/350 2013/68686

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın hırsızlık suçundan mahkûmiyetine; mala zarar verme suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 22.10.2014 gün ve 6926-16979 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
18.12.2012 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a ve 142/1-a maddeleri gereğince kamu malına zarar verme suçundan beraatine, nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan hırsızlık suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; kamu malına zarar verme suçunun cezası ise aynı kanunun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 18.10.2016 gün ve 33211-13920 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına, temyiz isteminin içeriğine ve hükmün konusuna göre; sanığa yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanık hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda hırsızlık suçundan mahkûmiyetine; mala zarar verme suçundan ise beraatine karar verildiği, katılanlar vekillerinin temyiz dilekçeleri içeriğinden, açıkça sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettikleri; bu dilekçelerde sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün de temyiz edildiğine ilişkin herhangi bir ibarenin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Buna göre, temyiz incelemesine konu suç münhasıran mala zarar verme suçu olup 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanıp tebliğnamenin düzenlendiği 10.03.2014 tarihinde yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca mala zarar verme suçlarını temyizen incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 22.10.2014 gün ve 6926-16979 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.