YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/347
KARAR NO : 2016/347
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-347 2016/347 2013/186373

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 4. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Ağır Ceza

Kasten öldürme suçuna teşebbüs, hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın tehdit suçundan mahkûmiyetine, kasten öldürme suçuna teşebbüs eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan ve hakaret suçundan açılan kamu davalarının ise, şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanun ile eklenen geçici 14. madde uyarınca hazırlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 09.02.2015 gün ve 8710-9421 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 30.04.2015 gün ve 3220-797 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. Maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 10.06.2015 gün ve 10516-30820 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 1. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 10.10.2016 gün ve 4043-3511 sayı ile;
“Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.02.2015 tarih ve 8710-9421 sayılı kararıyla: ‘2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı iş bölümü kararı gereğince, dava dosyasının görevli Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderilmesine’ karar verildiği; Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 30.04.2015 tarih ve 3220-797 sayılı kararıyla ‘Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle’ karar verildiği; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.06.2015 tarih ve 10516-30820 sayılı kararıyla ‘Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 1. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle’ karar verildiği, bu sebeple görev uyuşmazlığı nedeniyle dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi ve gönderilmesi gerekirken sehven Dairemize gönderildiği anlaşılmakla,
Görev uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Yargıtay Kanununun 173. maddesi uyarınca Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna tevdiine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1. Ceza Dairesince görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle ortada çözülmesi gereken olumsuz bir görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla karşılıklı iki dairenin görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir.
Yargıtay 4. Dairesince verilen 10.06.2015 tarihli görevsizlik kararından sonra Yargıtay 1. Ceza Dairesince verilen “Dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine” dair 10.10.2016 gün ve 4043-3511 sayılı karar bir karşı görevsizlik kararı niteliğinde değildir.
Bu durumda, Yargıtay 1. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 10.10.2016 gün ve 4043-3511 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.