YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/340
KARAR NO : 2016/340
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-340 2016/340 2010/243440
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 16. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan 5237 sayılı TCK’nun 206. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince 25.12.2014 gün ve 2064-22352 sayı ile;
“2297 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davaların en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir’ hükmü yer almaktadır. Kanun, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Alaçam Cumhuriyet Başsavcılığının 29.08.2006 tarihli iddianamesinde; sanığın arkadaşı Nafız Semiz’in ehliyetsiz mobilet kullanarak kaza yapması üzerıne, tutanak tutmak isteyen polis memurlarına kazayı kendisinin yaptığını söylediğinin iddia olunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.2009 gün ve 193-268 sayılı kararında açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK’nun 270. maddesinde öngörülen ‘suç üstlenme’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 09.02.2015 gün ve 3-3166 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 26.03.2015 gün ve 836-326 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesinin Yüksek 11. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 11. Ceza Dairesince 28.09.2016 gün ve 4629-6575 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Alaçam Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 29.08.2006 gün ve 466-207 sayılı iddianamede suç adı “resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan”, sevk de 5237 sayılı TCK’nun 206/1. maddesi olarak gösterilmiş ise de eylemin; “şüphelinin, olay günün arkadaşı olan …’in ehliyetsiz olarak mobilet kullanarak kaza yapması üzerine trafik kazası ile ilgili tutanak tutmak isteyen Alaçam emniyetinde görevli polis memurlarına kazayı kendisinin yaptığını söylediği ve bu şekilde resmi belgenin düzenlenmesi esnasında yalan beyanda bulunduğu…” şeklinde anlatılarak aynı Kanunun 270/1. maddesinde düzenlenen “suç üstlenme” suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
İddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı ise temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
Tebliğnamenin düzenlendiği 03.12.2012 tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevlerinin tespitinde esas alınması gereken 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki kanuni düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, “suç üstlenme” suçuna ilişkin hükümleri temyizen inceleme görevi, Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 16. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 26.03.2015 gün ve 836-326 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.