YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/334
KARAR NO : 2016/334
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-334 2016/334 2013/350127

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 18. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Çarşamba Cumhuriyet Başsavcılığının 22.11.2012 gün ve 4469-1901 sayılı iddianamesi ile; katılan-sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 53 (2 kez) ve 125/1-4, 43, 53 (2 kez); katılan-sanık … hakkında ise kasten yaralama suçundan aynı Kanunun 86/1-3.e ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesince 12.06.2013 gün ve 572-315 sayı ile; katılan-sanık … hakkında katılan … ile katılan-sanık …’e yönelik hakaret suçundan TCK’nun 125/1-4, 43/2, 62 ve 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan 2.180 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye, katılan-sanık …’e yönelik kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/2, 62 ve 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan 2.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye, katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan beraatine, katılan-sanık … hakkında ise eylemin TCK’nun 86/2. maddesine uyduğu kabul edilerek şikâyetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmiştir.
Hükmün katılan-sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesince 06.10.2015 gün ve 14750-27202 sayı ile;
“Mahkemece kurulan hükümlere ve temyiz itirazının kapsamına göre, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8. sayılı işbölümü kararı gereğince Dairemizin görevsizliğine, dava dosyasının görevli Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderilmesine”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 21.06.2016 gün ve 33800-13759 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; sanık hakkında düzenlenen iddianame, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 3. fıkrası gereğince, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” biçiminde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde değiştirilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Buna göre; katılan-sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan kesin nitelikteki doğrudan adli para cezaları ile ilgili temyiz isteği hakkında mahallinde bir karar verilmediği de nazara alındığında; tebliğnamenin düzenlendiği 14.04.2015 tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmeye konu suçlardan kasten yaralama suçunun cezası TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası, hakaret suçunun yaptırımı ise aynı kanunun 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası cezası olup, hakaret suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 21.06.2016 gün ve 33800-13759 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.