Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/332 E. 2016/332 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/332
KARAR NO : 2016/332
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-332 2016/332 2014/275282

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 23. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 244/4 ve 53 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul Anadolu 17. Asliye Ceza Mahkemesince 26.06.2014 gün ve 468-383 sayı ile; sanık … ….’un beraatine, sanık …’ın aynı suçtan cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesince 10.07.2014 gün ve 825 sayı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yapılan itiraz reddedilmiştir.
Sanık … hakkındaki beraat hükmüne yönelik olarak katılan … ve Kredi Bankası A. Ş. vekilinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 02.03.2016 gün ve 13417-2511 sayı ile;
“Sanık … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı süresinde yapılan itiraz üzerine üst mahkemesince değerlendirilip talebin reddedildiği anlaşılmakla, inceleme katılan vekilinin sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyizi ile sınırlı olarak yapılmıştır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinde ‘…mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmü yer almaktadır. Kanun, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Pendik Cumhuriyet Başsavcılığının 08.10.2009 tarihli iddianamesiyle, şikayetçinin banka hesabına internet üzerinden girilip sanık …’un hesabına para aktarılarak çekildiğinin iddia olunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.11.2009 gün ve 193-268 sayılı kararında açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e maddesinde öngörülen ‘bilişim suretiyle hırsızlık’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 23. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince de 26.05.2016 gün ve 6893-6734 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve anlatıma, mahkeme kararındaki nitelendirme ile temyiz kapsamına göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyiz incelemesinin 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 21.06.2016 gün ve 7421-8199 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 23. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanıklar hakkında sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçundan dava açılmış, yargılama sonucunda sanık … hakkında beraat, sanık … hakkında ise mahkûmiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir.
5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi uyarınca sanık … hakkında sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar itiraz kanun yoluna tabi olup, yapılan itirazın reddine karar verildiği ve sadece sanık … hakkında aynı suçtan kurulan beraat hükmünün temyize tabi bulunduğu anlaşıldığından, uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerekmektedir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeni oluşan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde de;
“Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 30.09.2015 olduğu göz önüne alındığında, hakkında beraat hükmü kurulan sanık … yönünden iddianamedeki nitelendirmeye ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 02.03.2016 gün ve 13417-2511 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.