YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/324
KARAR NO : 2016/324
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-324 2016/324 2013/217582

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Görevi yaptırmamak için direnme, silahla tehdit ve kamu malına zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 265/1, 106/2-a ve 152/1-a maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda; sanığın silahla tehdit eyleminin görevi yaptırmamak için direnme suçunun nitelikli hali olduğu kabul edilerek görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK’nun 265/1, 265/4, 43/2. maddeleri, kamu malına zarar verme suçundan da TCK’nun 152/1-a maddesi uyarınca mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 10.06.2015 gün ve 19235-26603 sayı ile;
“Şikayetçiler …, … ve …’ın 112 Ambulans servisinde görevli oldukları, sanığın, kız kardeşini bıçakla yaraladığı, olay yerine ambulans çağrılması üzerine ambulansta görevli olan şikayetçilerin olay yerine geldikleri ve …’a müdahale ettikleri sırada sanığın bir elinde bıçak, diğer elinde taş olduğu halde şikayetçilerin yanına geldiği ve ‘sağlıkçılar buradan gidin’ dediği ve şikayetçilerin üzerine doğru yürüdüğü, şikayetçilerin korkuya kapıldıkları, sanığın elindeki taşı ambulansa fırlattığı, daha sonra elindeki bıçağı şikayetçilere göstererek ‘ambulansınızı alın buradan gidin’ dediği, şikayetçiler … ve …’ın ambulansın arkasına saklandıkları, şikayetçi …’nin ise ambulansın şoför mahalline bindiği, bunu gören sanığın şikayetiçi Işıl’a bıçağı çekerek ‘çabuk aşağı in’ dediği, Işıl’ın aşağı inmesi üzerine sanığın ambulansa binip, ambulans ile birlikte olay yerinden ayrıldığı, sonrasında ambulansın terkedilmiş şekilde bulunduğu bu nedenle sanığın 5237 sayılı TCK’nın 148/1 maddesi gereğince yağma suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında,
İddianamedeki sevk maddeleri, anlatım ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 27.06.2016 gün ve 4037-5460 sayı ile;
“İddianamenin içeriği ile anlatımına, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarına yönelik temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Tebliğname tarihinin 13.10.2014 olduğu ve ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin değerlendirilemeyeceği de göz önüne alındığında, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre, temyiz incelemesine konu suçlardan görevi yaptırmamak için direnme suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 265/1 maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis, kamu malına zarar verme suçunun yaptırımı aynı kanunun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10.06.2015 gün ve 19235-26603 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.