YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/322
KARAR NO : 2016/322
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-322 2016/322 2014/422192

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda; sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.04.2016 gün ve 2672-7798 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, şikayetçi sanık … sanık … hakkında yağma suçundan verilen beraat kararını da temyiz ettiğinden, işin incelenmesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 14.06.2016 gün ve 3991-4977 sayı ile;
“Sanık …’nın temyiz dilekçesinde ‘hakkında verilen cezayı temyiz ettiğini’ beyan ettiği ve sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik bir temyiz istemi bulunmadığının anlaşılması karşısında;
Hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık …’nun temyiz dilekçesinde açıkça kendisi hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiği, diğer sanık …’nın 24.11.2014 tarihli temyiz dilekçesinde yer alan; “…dosyamdan mahkumiyet-hapis cezası aldım. Geçmişe dair sabıkalarımdan dolayı tarafıma kanaat cezası verilmiştir. Bu dosyadan ben mağdur, müşteki ve sanık sıfatındayım. Zaten kolluk kuvvetlerine olayı bildiren ve şikayetçi olan da benimdir. Bu nedenlerden ötürü dosyamın yeniden incelenerek bozulmasını istiyorum ve hakkımda verilen cezamı temyiz ediyorum.” şeklindeki anlatım göz önüne alındığında; kendisine yönelik eylemi nedeniyle katılan … hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiğine dair anlatımın olmadığı, dolayısıyla sanıklar … ve …’nın, sadece kendileri hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettikleri anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde ; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilmelidir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 09.02.2016 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasını gerektiren birden fazla kişi ile birlikte silahla tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20.04.2016 gün ve 2672-7798 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.